Era Bleacha

Nass zamarł lekko gdy Chinatsa odleciała do tyłu po jego ciosie, obawiając się, że był zbyt brutalny. Ale nie był, dziewczyna szybko się pozbierała. Pierwszy sztylet odbił ostrzem miecza, poleciał gdzieś w bok i wbił się chyba niedaleko miejsca gdzie krył się Hoffman. Gdy China ścięła belkę Nass pozostał w miejscu i uśmiechnął się od ucha do ucha. Tumany kurzu spowiły ich walkę.
Pewnie planuje teraz, korzystając z tego dymu zaatakować...nieźle ale...
Właśnie gdy skrył ich kurz odskoczył najciszej jak umiał na ukos w prawo i odwrócił się do miejsca gdzie przed chwilą stał. I w te miejsce rzucił za chwilę dwa shurikeny, licząc na to, że China tam się znajdzie, jeden leciał zaraz za drugim. Miał ochotę coś powiedzieć ale skoro dziewczyna chce zostać skrytobójcą to będziemy trenować jak skrytobójcy. W następnej chwili biegł już cicho po okręgu od miejsca w które rzucił shurikeny. Trzymał miecz w pogotowiu gdy tumany zaczęły powoli opadać i ciągle był w ruchu...

Nass zobaczył krew na ramieniu dziewczyny i zasmucił się. Sprawiało mu trudność ranienie dziewczyny. Przełknął ślinę i przyjął cios dziewczyny na swój miecz. Zderzyli się. Nass naparł na Nią mocniej swoim mieczem chcąc Ją odrzucić. Ale... zrobił to jedną ręką, drugą rękę schował za plecy i trzymał tam. Odezwał się do Niej:
- Nieźle, całkiem dobrze, myślisz jak skrytobójca. Tyle, że ja nim już jestem...aha i od tej chwili walczę jedną ręką.
Napierał na Chinę z całej siły prawą ręką. Ale był gotowy odpuści gdyby dziewczyna chciała przepuścić by stracił równowagę. Włożył w prawą stopę reiatsu i uderzył nią mocno w ziemię rozwalając spory kawałek tak, że dziewczyna straciła trochę gruntu pod nogami i poczuła skrawek siły jego reiatsu na swojej stopie.

Reiatsu: 7500-100=7400
Siła: 20
Wytrzymałość: 15-1=14
Szybkość: 22
Zręczność: 21
Siła reiatsu w stopie: 20

Nass skopnął bocznym ciosem stopy kopniak tak, że nie trafiła w jego goleń. Cios mieczem mimo bocznego uniku, obrotu na pięcie, prawie go trafił, rozciął skrawek szaty na jego klatce piersiowej. Nass idąc za siłą odśrodkową, kręcąc się w tył złapał Chinatsę za ostrze miecza, zacisnął i podniósł dziewczynę z ziemi, rzucił Ją lekko za siebie. Mimo, że miał o wiele więcej wytrzymałe ciało miecz rozciął mu dłoń. Gdy China jeszcze leciała skoczył za Nią zdejmując całą górę ubrania, szerokim ruchem zarzucił je na twarz dziewczyny licząc, że Ją oplecie. Na jego wytatuowanym torsie ukazały się kropelki potu.
Muszę ją nauczyć jak najwięcej...zresztą świetnie się bawię...
Ja też...mrrr...
Miecz w jego dłoni rozgrzał się minimalnie.

Nass wyszczerzył do Niej zęby ciesząc się z udanego triku.
- Nie wkurzaj się no...
Znów odbił nóż gdzieś na bok i szedł powoli szedł w stronę dziewczyny trzymając miecz przed sobą w jednej ręce. Druga cały czas tkwiła za plecami. Tatuaż na torsie poruszał się wraz z jego chudymi splotami mięśni. Na brzuchu widać było całkiem świeżą ranę po treningu z Hoffmanem. Gdy posypały się odłamki pociął je szybkimi ciosami miecza, kurz zapchał mu usta otwarte w uśmiechu. Zakaszlał i podbiegł do dziewczyny. Zamarkował cięcie od prawej ale wywinął nadgarstek i ciął od swojej lewej w Jej ramię. Cios był silny ale Nass zamierzał go zatrzymać na skórze dziewczyny by Jej nie zranić.

Nass zszokowany patrzył jak Chinatsa wbija sobie sama jego miecz w ramię. Zamarł gdy Jej krew pociekła na posadzkę. Nie zamierzał Jej tak zranić. Nie był w stanie...on, wariat kochający walkę i bezwzględny skrytobójca. Zadrżało mu cale ciało i opuścił bezwładnie miecz. Zanim się ocknął dostał kopniaka w brzuch aż się zgiął. Dziewczyna trafiła prosto w ranę po treningu z Hoffem. Odskoczył do tyłu z przeszywającym bólem.
- No proszę...dobrze...wykorzystujesz każdą sytuację dla swojego dobra...ale...nie chcę Cię ranić China. Nie i koniec.
Stał tak i zastanawiał się co dalej, podniósł swoje ubranie i zawiązał na jednym z ramion. Wiedział, że China jest nieustępliwa i wkurzona jego przewagą...więc schował miecz do pochwy i wyciągnął w Jej stronę dłonie w rękawicach bez palców. Na jednej z nich tkwił kastet. Na drugiej wisiało przywiązane ubranie.
- Więc Ty walcz mieczem a ja będę walczył ciałem. Będę mniej się hamował.

Nass odepchnął pięścią kopniak dziewczyny. Potem dał się złapać bronią Chinatsy w jedną z nóg. Siła rzutu metalowym łańcuchem z kulami okręciła nim. Trzymał nogę na zewnątrz znów korzystając siły jaką nadała China. Uderzył Ją mocno w łydki końcówkami mijina zawiązanymi u swojej stopy a drugą ręką rozwiązał go w międzyczasie. Jej broń pomknęła w dla odmiany w Jej nogi. Tylko silniej. Nass także zaczął swoją inkantację...Mimo wszystko ten trik z bronią Chiny wytrącił go z równowagi, zadrobił kroczkami w tył nie przerywając zaklęcia.
Chce bym był brutalny...wściekła się tą gadką z Hoffem czy jak?

Ów Hoffman, stał w ukryciu, wciąż podglądając z założonymi rękami przez lekko uchylone drzwi. Obserwował od początku cały rozwój wydarzeń, przyglądając się każdemu ruchowi, zarówno Chinatsy jak i Nassanaela, wysuwając coraz to kolejne wnioski.
Cóż... zawiodłem się. Tyle czasu się nie widzieliśmy, a po niej nie widać jakiejkolwiek zmiany... Jakieś postępy są ale mimo wszystko wciąż jest słaba. Widać, że ona nie przepada za walką... to nie dla niej. Niby moja ochrona jej w zupełności wystarczy ale... ,,Wystarczy"? Widać wazelina się mnie trzyma... W każdym razie, lepiej dmuchać na zimne. Może powinienem ją nauczyć czegoś nowego? Sam już nie wiem...
Widząc chwilę później jak jego przywódczyni rozcina sobie ramię mieczem przeciwnika, wybauszył oczy ze zdziwienia, lecz nadal trzymał ręce splecione na piersi.
Hoooo? Cofam to co powiedziałem. Oto moja przywódczyni! Widać jednak ma ducha do walki... ale nie na codzień. To jest zwykły impuls... To jednak jest pod tym względem zwykły człowiek, z wyraźnym brakiem doświadczenia... Pobudza się przy impulsie. Wystarczy umieć go wzbudzić... Chociaż taka wiedza u innych była by dla niej strasznie niebezpieczna... Hmmm... Zobaczymy co się dalej z tego urodzi i pomyślimy co dalej...
Stojąc tak i zatracając się w podglądaniu, chłopak lekko uśmiechnął się do siebie.
Moja przywódczyni... mam nadzieję, że jeszcze mnie pozytywnie zaskoczysz...

Chinatsa wiedziała, że siła zaklęcia Nassa będzie większa od jej, ale nie spodziewała się że aż tak bardzo. Kiedy poczuła na sobie cios, upadła na kolana podpierając się kataną. Lewa ręka nie dość że cała poszarpana i zakrwawiona, to gdy próbowała ją podnieść, poczuła przeszywający ból.
Jest źle... Nie mogę używać już lewej ręki... ale nie poddam się. Nie mogę zawieść ani Nassa ani Hoffmana, który prawdopodobnie już tu jest i patrzy z ukrycia, jak zawsze kiedy walczę.
Szybko otrząsneła się z myśli widząc atak Nassa więc wstała i czekając aż Nass będzie dostatecznie blisko cięła mieczem, by uniemożliwić mu atak. Nawet jeżeli miała mu odciąć rękę. W międzyczasie zgięła się w pół, by móc lepiej ochronić brzuch.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Miyamoto (2013-09-05 17:33:49)