Era Bleacha

Ayame spacerowała sobie po obrzeżach Tokyo. Z dala od gwaru i powietrza przesiąkniętego zapachem spalin, szybkiego jedzenia i ludzkich ciał. Tam nawet śnieg zamiast białego wydawał się być szarawy. I gdzieniegdzie żółty. Obserwowała wysokie budynki biurowe zastanawiając się nad monotonnością życia takiego typowego człowieka. Cieszyła się, że "typowy człowiek" nie może jej zauważyć, usłyszeć ani poczuć jej dotyku. Tak, czasami było to niezłym wrzodem na dupie zwłaszcza gdy czuła się samotna. Jednak teraz było jej to na rękę.

Ayame przystanęła. Kark ją dziwnie mrowił. Potarła go ze zmieszaniem i zastanawiała co jest nie tak. Gdyby działo się coś poważniejszego wtedy Nagai by ją powiadomiła.
Nagai...?
Wszystko w porządku, idź dalej jakby nigdy nic.
Ayame zastosowała się do tego jednak nieco zwiększyła prędkość swojego kroku. Prawie niezauważalnie ale to tempo dodawało jej nieco otuchy i łatwiej jej było przejść w bieg. Potrząsnęła głową próbując pozbyć się dziwnego wrażenia. Na wszelki wypadek zasłoniła twarz maską. O ironio, a dopiero co cieszyła się z tego, że nikt jej nie widzi.

Ayame wybuchła.
-Jak mam Cię do cholery kojarzyć? Po rozmiarze buta?!
Był szybki. Stanowczo za szybki. I znał jej imię. Albo znał ją, albo kogoś kto ją zna. Głosu wcale nie poznała, jedyne co dane jej było wywnioskować, że to mężczyzna. Zrobiła nawet szybki przegląd poznanych mężczyzn.
Hoffman stanowczo nie, Hao też nie, Nagashi również nie, Nassanel? Nie... Cholera...
Odwróciła się szybko. Jednak nie czuła potrzeby wyciągania broni. Gdyby chciał zabić, to dawno by to zrobił.

-Czekaj, to Ty jesteś... Przy-ja-cie-lem Chinatsy?
Mało nie powiedziała chłopakiem. Nie rozeznała się w sprawie jak jest między nimi. Wolała się nie wtrącać, w końcu nie jej interes. Zmarszczyła brwi i ściągnęła maskę z twarzy. Obejrzała go od stóp do głów i zachichotała.
-Biały ninja...
Potrząsnęła głową i przybrała miły lecz nieco niecierpliwy uśmiech.
-Patariko jak mniemam... Również korzystasz z uroków terenu czy zaczepiłeś mnie w konkretnej sprawie?
Podeszła do niego i przystanęła w odległości paru kroków. Z zaciekawieniem studiowała jego oczy... W końcu oczy zwierciadłem duszy...