Era Bleacha

Hao ucieszył się, że Amaya oszczędziła jego nędzne życie. Dotyk jej dłoni sprawił, że i on trochę spuścił z tonu. Odłożył swą broń czyli piękny, czerwony rapier o kunsztownie zdobionej rękojeści i gardzie. Wciąż jednak miał wyrzutu sumienia.
-Przepraszam, Amaya... Po prostu przepraszam...
Ah poważnie starzeje się ten nasz Haoś. Klęcząc tak na zimnym śniegu ze zwieszoną w dół głową zobaczył jedynie spadającą powoli kroplę. Poważnie 1100 letni Hollow, pogromca potężnych Pustych i postrach w Lesie Menosów, prawdopodobnie jedna z najstarszych żywych istot na ziemi, słynący z mądrości i niezachwianego spokoju pozwolił by emocje wzięły nad nim górę i zmusiły do płaczu.
Zaśmiał się lekko patrząc na swoją łzę. Jego wzrok znów był przemiły a uśmiech promieniował radością.
-Żałosne... Primera Espada którym straszy się niegrzeczne dzieci siedzi na klęczkach i ryczy. Na prawdę się starzeję...
Wstał przecierając oczy ramieniem pozbierał te rzeczy które Nana wcześniej z niego zerwała i odwrócił sie jeszcze do Amayi.
-Pójdę już jeśli chcecie... Nie będę wam przeszkadzał. Nie zasłużyłem by bawić się w tak świetnym towarzystwie...
Dotknął środkowym palcem powietrza po swojej prawej i otworzył Gargantę. Czekał jednak aż dziewczyny powiedzą mu "do widzenia", "spieprzaj" lub "wynocha"... Albo jeżeli ma niewiarygodne szczęście będą wolały by został.

Pozwolił, żeby emocje wzięły górę? Jasne, w normalnych warunkach dziewczynę by to rozczuliło, ta łezka, ale dzisiaj zaczęła wątpić w naturalność i szczerość jego odruchów. Zaufanie wyjątkowo łatwo jest stracić. Z resztą to było trochę niedorzeczne - skoro sam przyznał, że było mu z tą dziewczyną dobrze, to za co przeprasza? Czego żałuje? Oj, będą musieli sobie porozmawiać wkrótce...
Niech się cieszy na razie, że wszystko mu uszło płazem i mógł je opuścić bez żadnych szkód cielesnych. Chociaż nie, lepiej byłoby gdyby ich nie opuszczał...
-Hej, Hao, a nie miałbyś ochoty z nami zostać? Coś bym ci pokazała...
Pomysł na karę? Niesamowity!

Hao żałował oczywiście tego, że Amaya przez niego cierpiała. Sama przyjemność z bliskości Nany zostawiła w nim bardzo miłe wspomnienia i nie miał najmniejszego powodu by ich żałować. Tylko smutek Amayi wywołał w nim burzę uczuć.
Zaraz, zaraz... Pokazać? Amaya chciała pokazać mu coś mimo iż chwilę temu była gotowa wypruć z niego flaki?
Zapewne mała zemsta... Ah! Mściwa bestia z tej kobiety!, pomyślał. Ale jak ładnie proszą nie wypada odmówić. Jednak...
-Skoro chcesz mogę zostać. A czy zobaczyć to mogą też Shinigami i Pusty tam na drzewie uważający, że są niewykryci?
Hao by pokazać, że nie lubi być obserwowany w dodatku w tak amatorski sposób na sekundę uwolnił swoje reiatsu by zakomunikować swoją moc obserwatorom. Nie chciał im zrobić krzywdy bo to zwykłe płotki i szkoda ich zabijać. Z resztą nie miał powodu... No i szkoda Ayame której też by się oberwało.

Matko, jak Ayame kochała Amayę za jej pomysłowość! Lepszej kary ona sama by nie wymyśliła. Jednak jak na grzeczną dziewczynkę przystało pomachała w kierunku gdzie niby znajdował się Nass. Podskoczyła ochoczo w kierunku Amayi i wtulając się w jej plecy zaplotła dłonie na jej brzuchu. Uśmiechnęła się złowieszczo ponad jej ramieniem.
-To jak się bawimy? Hmm?

Ach, Amaya lubiła Kurobinę! Dobry z niej kociak. Solidarność płci pięknej jest cudowna. Faceci by się tylko zabijali, a kobiety, poza niewinnymi spiskami i małymi zemstami, trzymają się razem. Szczególnie w trudnych sytuacjach, gdy jednoczą się w bólu po tym, jak zostaną olane przez facetów...
-Nieładnie. - odpowiedziała na pytanie Ayame. - Ty to masz świetną figurę... - mruknęła, kładąc delikatnie dłoń na udzie stojącej z tyłu przyjaciółki i przesuwając ją powoli w górę.
Przedstawienie czas zacząć!

Och, jakież to cudowne! Zemsta jednoczy ludzi... Ciekawe, czy Hao będzie zainteresowany spojrzeniem w tył.
-No dobra, obie jesteśmy cudowne!
Amaya przesunęła teraz dłońmi po plecach Ayame.
-Mhmm, to się nie powstrzymuj... Ja też nie rozumiem, jak można żyć obojętnie obok takiej laski jak ty.
Głos ściszyła do w miarę głośnego szeptu. W parku było wystarczająco cicho, by wszystkie pożądane osoby mogły go usłyszeć.

Hao już zrozumiał jak chciała ukarać go Amaya. Zamiast z nim popieści się z Ayame! Nie żeby Espada miał coś przeciwko, był tolerancyjny jeśli chodzi o wszelkie sprawy. Jedyne czego nie tolerował to perfidne podglądactwo. Nass niestety się mylił... Hao był Primera Espadą. Nie znajdował się w niczyjej władzy i żadnej nie uznawał.
Arrancar wystawił pięść w kierunku Nassanaela i jego towarzyszki. Wokół niej zebrała się czerwona Energia i pp chwili Bala z ogromną prędkością śmignęła tuż obok jego głowy.
-Nie chcę być nie miły ale chyba dałem wam do zrozumienia jak bardzo NIE LUBIĘ kiedy ktoś się tak gapi... Rozumiemy się? -powiedział nawet nie odwracając twarzy od Kurobiny.
Powieka nawet mu nie drgnęła, wyraz twarzy ani na chwilę się nie zmienił. Widać szczerze denerwowała go obecność tego Shinigami-podglądacza... Jego towarzyszka też raczej nie była zachwycona tym faktem.
Ale wracając do dziewczyn w wydaniu Yuri... To nie tak ze Hao nie chciał się odwrócić. Wręcz przeciwnie, widok dwóch pięknych kobiet zatraconych w miłosnych igraszkach był niezwykle kuszący. Espada jednak był jednym tych, którzy nie dadzą łatwo nad sobą zwyciężyć. Postanowił że przetrzyma tę karę choćby dziewczyny szczytowały po raz wtóry, krzycząc w niebo głosy z nadmiaru rozkoszy. Jeśli się złamię, Amaya zyska nad nim psychologiczną przewagę i zdominuje ich związek o ile tak go traktuje.
Dam radę... Co ty dwóch kobiet ze sobą nie widziałeś Asakura?... No fakt przez 1000 lat ci sie nie zdarzyło... Ale i tak dam radę... Będę liczył wszystkie butelki wina w piwnicy... 1... 2... 3... 4... 5...

Reiatsu: 42660-25=42635

Siła: 187
Wytrzymałość: 186
Szybkość: 130
Zręczność: 110
Siła Bali: 93
Szybkość Bali: 1100

Ostatnio edytowany przez Hao Asakura (2013-01-09 20:42:49)