Era Bleacha

"Coś czuję że chyba nie przypadnę mu do gustu" pomyślał i lekko się skrzywił. Simon stał dalej bez słowa zresztą on zawsze małomówny był, przyglądał się tylko Enquilowi i Rafaelowi i zastanawiał się co będzie dalej.

Rafael patrzył spokojnie na Enquil i powiedział.
-Stało się coś ? A i co do nauczenia go podstaw to chciał bym abyś ty się tym zajął przynajmniej spróbował bo będę musiał coś zrobić niedługo. A jeśli chcesz być brany na poważnie to musisz się jakoś wykazać bo inaczej patariko zawsze będzie miał cie gdzieś.
Rafael rozmyślał o bardzo ważnych rzeczach dla niego po czym powiedział już trochę bardziej normalnie jakby naturalną miną.
-No to oprowadź go może najpierw pokaż gdzie ma pokój, środek transportu, sale treningową i tym podobne.
Po patrzył na Simona nie lubił ciszy więc starał się rozluźnić sytuację i rzucił mu piwko waląc tekstem.
-Łyknij sobie bo coś spięty jesteś. A jak masz jakieś pytania to mów teraz nie duś tego w sobie tylko pytaj.

Enquil byl zly bylo to doskonale widac
-no jego pies na smyczy mnie zaatakowal cos jest nnie halo przynajmniej mi sie tak wydaje a czyy robimy cos poza biciem i paleniem trenujemy i ja chce zabic patariko
Enqquil popatrzyl na Rafaela
-Cos sie w tobie zmienilo ale co takiego to nie wiem iddziemy go oprowadzic

-Okej, rozumiem.- powiedział Simon - To co teraz.?- spytał się Enquila - Bo rozumiem że raczej nikt się już tu nie pojawi ani nie masz zamiaru siedzieć tak resztę życia.- dodał szybko i patrzył na Enquila czekając na odpowiedź.

Simon wsadził ręce w kieszenie "Szykuje się wycieczka" pomyślałi ruszył za Enquilem bez namysłu.

Enquil pojawil sie w sali tronowej wlaczl juz gargante i rozsiadl sie wygodnie na tronie.
-Mogli by sie pospieszyc.
chlopak siedzial i zerkal co jakis czas czy nie ida

Nass popatrzył dziwnie na Enquila... A ten co...przecież już otworzyłem gargantę... nie przewidział, że umiem myśleć. Cóż..nie ważne. Tak czy siak idę.
Przeszedł przez gargantę wolnym krokiem.

Nass i China weszli do ogromnego pomieszczenia. Po bokach znajdowały się miejsca do siedzenia. Na wprost, na końcu sali stały dwa trony na podwyższeniu. Za nim znajdowało się coś jeszcze ale nie było tego widać z miejsca w którym stali. Nass uśmiechnął się do dziewczyny i powiedział:
- Niezła sala co? Z tych tronów dowodzą nasi przywódcy. Tam z boku są siedzenia dla nas, członków ale jeszcze tam nie siedziałem.