Era Bleacha

Nie chciał walczyć z Hielo nawet, jeśli niedawno ją poznał to jednak nie miał zamiaru podnosić ręki na nią, czy też na żadną inną kobietę. Słowa instruktora wcale mu się nie podobały i na nie jedynie prychnął pod nosem nie mając zamiaru krzywdzić dziewczyny. Szybko dostrzegł, iż jej również nie odpowiadała walka a przynajmniej z takim poturbowanym przeciwnikiem jakim obecnie był Dashi, ale cóż miał teraz na to poradzić? Nagle nie ozdrowieje a jego żebra się nie pozrastają. Westchnął jedynie oczekując dalszych ataków ze strony czarnowłosej, choć nie był przekonany co do tego, iż ona dalej będzie tak niepoważna w tej potyczce jak jeszcze chwilę temu. W chwili jej szarży spodziewał się wszystkiego jednak nawet, jeśli ona atakowała na poważnie to on nadal nie chciał jej skrzywdzić. Kiedy widział, iż zamierza zaatakować jego żebra lekko je osłonił jednak w ostatniej chwili atak zmienił się w próbę założenia mu dźwigni na rękę on jednak w ostatniej chwili, gdy tylko został pochwycony za rękę uniósł ją do góry przy czym drugą ręką chwycił ją za nadgarstek wyswobadzając jednocześnie atakowaną kończynę, po czym lekko wykręcając dłoń dziewczyny na zewnątrz przy czym spowodował tym jej upadek na ziemię, choć miał nadzieję, iż nie wyrządził jej tym zbyt dużej krzywdy. Puścił dziewczynę następnie zwyczajnie chwycił ją lekko za dłonie podniósł z podłoża, nie chciał używać wobec niej siły nawet, jeśli był to jakiś głupi trening. Dla niego nie ważne było wróg czy nie, jeśli miałby walczyć z kobietą pierwszy na pewno ręki by na nią nie podniósł.
-Zamiast próbować mnie obezwładnić to może zaatakujesz na poważnie?
Po tych słowach wykonał kilka wolnych kroków do tyłu przy czym powrócił do pozycji, która umożliwiała mu zarówno obronę jak i atak. Wypuścił powoli powietrze z płuc starając się nadal nie okazywać po sobie ani odrobiny bólu w końcu nie życzył sobie by ktokolwiek oprócz dwójki towarzyszy wiedział jak jest poturbowany. Bolało go strasznie nawet przy każdym oddechu, nie mógł teraz zbyt dużo siły wkładać w tą potyczkę, zwłaszcza iż był kolejnym do pojedynku z instruktorem, a to oznaczało, iż musiał jakoś miarkować swoje siły.

//Proszę nie bić jeśli post jest nielogiczny//

Skierowała swe nogi ku korytarzowi. Nie był ciekawy i dość nudnawy tak naprawdę. Kiedy doszła do drzwi pchnęła je delikatnie, a te otworzyły się. Weszła do środka trochę niepewnie, nie bardzo wiedząc czego powinna się spodziewać. Po paru chwilach dostrzegła trzy osoby w środku: jedną dziewczynę i dwóch chłopaków i dodatkowo jeszcze jedną osobę, która była jej całkowicie nieznajoma. wsunęła ręce do swoich kieszeni nie bardzo wiedząc co powinna zrobić. Stanąć z tyłu i przyglądać się? Czy jednak powinna podejść bliżej nich? Sama nie wiedziała.  Podeszłą bliżej tej trójki jednak nie pewnie, bo nie usłyszała ich rozmowy więc tak naprawdę nawet nie wiedziała o co chodzi w tej całej zbieraninie ludzi w jedno miejsce. Miała nadzieję, ze podoła temu co czeka ją w tym miejscu.
-Przepraszam wysłali mnie z biura rekrutacji w to miejsce. - powiedziała po chwili ciszy dość niepewnie.

Krwistooki nie spodziewał się...gdzież tam. Tak po prawdzie był pewien, że bardziej doświadczona osoba od niego z łatwością zablokuję większość o ile nie każdy wyprowadzony przez niego atak. I też tak się stało. Co jednak dziwniejsze raz, ten jeden raz udało mu się trafić instruktora. Cios pięścią w twarz został z łatwością obroniony ale jednak nie spodziewał się wyprowadzenia w tym samym czasie kolejnego ataku tym razem wymierzonego w bok. To był jedyny raz gdy udało mu się trafić trenera. Każdy inny atak się nie powiódł. Co prawda wślizg i odbicie się od ziemi rękoma zrobiła swoje, ale kopnięcie po prostu obronił obracając się dość szybko i blokując je swoją własną nogą, a atak nogą w jego dolną kończynę spalił na panewce bo jego atak został skontrowany i to Regis prawie stracił równowagę. Nic to jednak bo nasz ktoś, nieznający swojej własnej tożsamości i przeszłości nie poddał się i zrobił to co zamierzał. Odbił się i planował trafić własną głową w brzuch przeciwnika. Ten jednakże praktycznie go odbił używając obydwu rąk czy też raczej otwartych dłoni i Darkness prawie wylądował na Ziemi łbem, gdyby nie to, że udało mu się zrobić przewrót i stanąć w pozycji bojowej. Czy mu się zdawało czy na twarzy instruktora pojawił się...uśmiech? Nie. To niemożliwe. Musiało mu się coś przywidzieć. Tak czy inaczej położył dłoń na dłoni i złożył ukłon jak często dziękowali sobie różni wojownicy po sparingu. W końcu to nie była walka na śmierć i życie. Ból w klatce piersiowej dawał mu się wtedy we znaki i z całą pewnością utrudniał walkę ale jakoś to było.
-Dziękuję za trening.
Powiedział podczas ukłonu i ruszył do reszty. Znowu mieli iść na rozstrzelanie pod ścianę? Wysłuchał tego co miał mu do powiedzenia. No. Niczego nowego się nie dowiedział. Ten kto stanie się wrogiem Regisa będzie miał z całą pewnością przerąbane w jak najgorszym stopniu co się tak po prawdzie równało śmierci "wroga". Nie był głupcem. Zabij albo zgiń. Sam z siebie nie zamierza nikogo zabijać dopóki nie wyczuje morderczych intencji względem siebie albo ktoś będzie chciał skrzywdzić jego bliskich na których mu zależy. Wtedy nikt ani nic nie będzie w stanie go powstrzymać. Iluzja. Tak to będzie kłopotliwe. Tak samo opętanie, klony, czy coś w tym stylu. Ale coś i na to się wymyśli. Na wszystko można znaleźć sposób. Co do drugiego to zrobił to idealnie, ale jednak czasami nie warto robić niepotrzebnych ruchów bo to może tylko zaszkodzić. Wszystko zależy od sytuacji. Atakowanie miękkich elementów. Troche jak sztuka zabijania....może tego sa tutaj uczeni. Jak zabijać. Ale to nie odnośnie hollowów prawda? Raczej to dotyczy innych ras. Hollowy były zbudowane inaczej. Same zwyczajne hollowy choć zdarzały się wyjątki. Tak czy owak teraz czas na egzamin. Sam chłopak jednakże wierzył, że podoła temu zadaniu. Tym bardziej, że odbył już swój chrzest walki i musiał przyznać, że....podobało mu się to! Oj strasznie. Pewnie Kidou i walka mieczem będzie równie niezła nawet jak egzaminujący będą sukinkotami. Dostał zadanie i ma zamiar to wykonać. No może nie dosłownie zadanie. Tak czy owak za nimi pojawiły się trzy kukły. Już miał zamiar do swojej podejść gdy nagle zjawiły się dwie dość ładnie dziewczyny. Jedna miała na sobie ciemne ubranie tylko co może być dziwne sam Regis miał na sobie coś w stylu mrocznego ubrania połączonego z szatami i peleryną a nawet kapturem choć nie miał go założonego na głowie. Czemu mu to nie przeszkadzało w walce? Bowiem był do tego przyzwyczajony. Dziwne ale prawdziwe. Same dziewczyny były piękne to fakt. Jednak shinigami mają się czym pochwalić. No nic. Nieważne. Nie po to tutaj przybył. Krwistooki będąc blisko nich ukłonił się i przedstawił.
-Nazywam się Regis Darkness.
Uśmiechnął się i stanął za kukłą czekając na sygnał. Czemu nic więcej nie powiedział? Bo zaraz się wszystkiego dowiedzą. Gdy sygnał nadszedł był gotowy. Całkowicie przygotowany. Instynkt gdzie trafić by zabić działał. Chciało mu się dopowiedzieć coś, że czemu znęcają się nad bogu ducha winnym kukłom ale sobie odpuścił. Po sygnale od razu w czasie mignięcia powieki a może nawet krócej, w tym samym momencie poszły dwa ataki. Jeden wykorzystujący jego dwie ręce do połamania lewej ręki, by ją złapać i po prostu szybko złamać i w tym samym czasie jego noga trafiła na połączenie kości prawej nogi z zamiarem ich zmiażdżenia. Wszystko było zrobione praktycznie jednocześnie. Cholera wie czy zadziała to na kukle ale na żywym czy też duszy by raczej zadziałało. Jeśli wszystko by było zrobione w czasie na tyle krótkim, że mógłby zrobić coś jeszcze to w czasie kolejnej sekundy zrobiłby ponownie tylko z tymi kończynami które przetrwały. Ale tylko wtedy gdy zrobiły poprzednio wystarczająco szybko a taki miał zamiar. Zrobić to jednocześnie. Dlatego, może z tamtymi też mu się powiedzie. Tak czy owak dopiero ostatni atak był wymierzony w głowę. A tak po prawdzie po prostu miał zamiar złapać łeb kukły i przekręcić jej kark o ile coś takiego miała. Gdyby wszystko mu się powiodło i szczęście mu dopisało to kukła byłaby cała połamana tak prawdę mówiąc. Ale oczywiście....gdyby się udało.

Trener mógł mówić co chciał Hielo jednak nie miała zamiaru zmienić sowich poglądów. Owszem może pewnego rodzaju znaczenie miał fakt iż znała Dashiego jednak to nie był jedyny czynnik który powodował jej opory, gdyby jej znajomy nie był poturbowany może byłyby one mniejsze, co nie oznacza że nie nie obecne. Iluzja Przemieliła to słowo bezgłośnie w ustach jak liść mięty. Fakt byłoby to kłopotliwe ale kto powiedział że w walce zawsze trzeba zabijać, można też walczyć tak aby unieszkodliwić przeciwnika. Choć można by dyskutować z tym co mówił trener postanowiła przyjąć jego uwagi, w końcu co ona tam mogła wiedzieć, była tu aby się czegoś w końcu nauczyć.
  Zadanie wydało się jej z początku nieco absurdalne, jednak jeśli chwilę pomyśleć to właściwie chyba nie potrzeba wiele czasu na wykonanie ciągu czynności który miałby doprowadzić to takich uszkodzeń jakich wyrządzenia żądał instruktor. Nim którekolwiek z nich zdążyło zacząć do pomieszczenia weszły dwie młode dziewczyny, nie uszło to uwadze Hielo. Powitała je delikatnym uśmiechem skierowanym w ich stronę, a zachowanie Regisa przyjęła z pewną dozą rozbawienia. Obserwowała wszystkich w pomieszczeniu, przyglądała się jak kolejno czarnowłosy a następnie Dashi wykonują zadanie. Gdy tylko otrzymała własny sygnał ruszyła od razu. Kukła była tylko kukłą, nie miała jako takich oporów przed wyrządzeniem krzywdy nic nie czującej kukle. W związku z tym wykonała obrót tak aby stanąć bokiem do kukły, podniosła nogę i wymierzyła kopnięcie w prawe kolano oczekując że to pod wpływem ciosu się złamie. Kolejną czynnością jaką zapewne podjęła był kolejny pół obrót, tak aby tym razem być ustawioną lewym bokiem do kukły, jednocześnie złapała rękę, kładąc dłoń swojego "przeciwnika" na swoim ramieniu i łokciem swojej lewej ręki wyprowadziła cios w łokieć kukły. Po wykonaniu tego manewru zabrała się za skręcanie karku, co właściwie chyba było najłatwiejszą częścią zadania gdyż jedną ręką złapała za bark kukły a drugą objęła jej głowę przez tył aby następnie mocno pociągnąć w nadziei na usłyszenie odgłosu łamanych kości. Cały ten czas starała się działać jak najszybciej, mając nadzieję że włożyła wystarczająco dużo siły aby uszkodzić kukłę. Mimo że była to tylko kukła czuła do siebie pewną dozę odrazy, zastanawiała się czy potrafiłaby w ten sam sposób postąpić z innym człowiekiem. Miała nadzieję że nigdy nie będzie musiała.

Regis na szczęście podołał wyznaczonemu zadaniu, chociaż był pewien, że pewnie bez problemu da radę. Arogant? Powiedzmy. Po prostu wiedział co robi i lepiej być optymistą aniżeli pesymistą. Takie coś w niczym nie pomaga i on dobrze o tym wie. Tak czy owak zdał ten egzamin śpiewająco. Choć nie musiał na całe szczęście śpiewać. Co ciekawe był strasznie miły i nawet ich pochwalił. A to dziwne. Nieźle zapowiadający się rekruci? Bardzo szybko mogą zostać shinigami? Ciekawe. Nie żeby w to nie wierzył ale jednak...interesujące, że aż tak byli chwaleni. Widać, że dziewczyny będą również szkolone niedługo. Nawet sporo jest żeńskich bogiń śmierci choć tego się nie spodziewał. Tym lepiej. Mu coś takiego w ogóle nie przeszkadzało a nawet się cieszył. Tak czy owak rozpoczyna się jego droga ku chwale! A zawsze się zaczyna od tych najmniejszych. Teraz również powinien dać radę. Ponownie się ukłonił i podziękował tym samym a następnie, ruszył w kierunku wyjścia mając nadzieję, że nie będzie tak źle i był równie ciekawy co reszta dla nich przygotowała. Oczywiście cokolwiek to by nie było to i tak da radę. W końcu jak wiadomo. Nie ma zbytnio innego wyboru.

OOC:
Walka Wręcz(Akademia)[Soul Society] -> ???

Gdy kukła upadła połamana na ziemię Hielo zatrzymała się nad nią przyglądając się jej. Słowa instruktora docierały do niej jakby zza mgły. Jednak mimo wszystko usłyszała że wszyscy zdali. Poczuła przypływ pewnego rodzaju satysfakcji. Jednak nadal odraza którą poczuła do siebie wykonując to zadanie gdzieś tam odbijała się w jej wnętrzu echem. Dziewczyna więc stała tak trawiąc tą dziwną mieszankę uczuć. Gdy się otrząsnęła z zamyślenia zauważyła że Regis gdzieś zniknął, już chciała pociągnąć  brązowowłosego i razem z nim iść go szukać jednak zauważyła że instruktor rozmawiał z kimś. Przyjrzała się chwilę nowej osobie, tym na co pierwsze zwróciła w tej osobie uwagę to uśmiech tego mężczyzny, wydawał się sympatyczny, kolejną zaś fragment białego haori. Wskutek swojej wstydliwej natury stanęła tak by stać pół kroku za Dashim jednak nadal obok niego. Gdy człowiek zwrócił się w jej stronę spłonęła rumieńcem, częściowo z powodu komplementu a częściowo dlatego że nie bardzo usłyszała co wcześniej zostało powiedziane. Choć nie sprawił jej przyjemności komplement od takiego człowieka jakim był ten instruktor. Stała tak przez chwilę zakłopotana a następnie zorientowawszy się że zachowuje się w sumie nie grzecznie ukłoniła się grzecznie i cichym głosem się przedstawiła.
- Nazywam się Shirai Hielo
Zwalczyła narastającą w niej przemożną chęć zupełnego schowania się za swoim towarzyszem i dzielnie stała w miejscu.

Stała tam tak sobie obserwując prawdopodobnego kapitana, przyglądała się mu z bezpiecznej pozycji całkiem dokładnie i niby wszystko było w porządku tylko że po chwili poczuła dużą ciepłą rękę na swojej głowie a następnie ktoś potargał jej włosy. Dotarło do niej że Dashi właśnie postanowił uczynić z jej włosów jednego wielkiego kołtuna. Cz Czy on właśnie? Moje włosy... nie mam grzebyka... Jak ja mu zaraz to normalnie pożałuje... Do symfonii różnych uczuć dołączyło coś pomiędzy irytacją a gniewem. Wyraźnie się skrzywiła, powstrzymała pierwszy odruch uderzenia go łokciem w żebro po czym zdecydowała się obrócić, kopnąć go pod kolanem w nadziei na zmuszenie go aby uklęknął po czym zwinęła prawą dłoń w pięść, lewą złapała za szyję i poczęła nacierać mu włosy. Od dłuższej chwili przestała się przejmować obecnością instruktora i tego przybysza, wiedziała że to nie grzeczne ale w tej chwili jej to nie obchodziło. Wyraz jej twarzy był nieco dziwny, przymrużyła oczy a usta wykrzywiła w czymś na kształt lekkiego nieco ironicznego uśmieszku, w jej brązowych oczach czaiło się niezadowolenie.
- Ile razy mam ci mówić tłumoku... n i e  d o t y k a j  m o i c h  w ł o s ó w
Jej głos miał barwę nieco mroczną, wyrażał niezadowolenie i zirytowanie. Po chwili fumknęła i nadęła policzki kończąc nacieranie głowy Dashiemu wypuszczając chłopaka z uchwytu. W tej chwili miała ochotę zakopać się pod ziemię. Ale sam się prosił... no przecież sam sobie już długo dzisiaj zbierał... Przekonywała siebie w myślach, zdawała sobie sprawę że prawdopodobnie powinna przeprosić za swoje zachowanie. Ale na pewno nie niebieskookiego, co to to nie. Westchnęła po czym ukłoniła się przepraszająco w stronę instruktora i gościa.
- Przepraszam za moje zachowanie
Gdy się wyprostowała zrobiła foh z przytupem na brazowowłosego i zaczęła rozczesywać palcami swoje włosy, wiedziała że przy najbliższej okazji musi sobie załatwić jakiś grzebyk bo inaczej albo skończy z dredami albo będzie musiała ściąć włosy. Żadna z tych opcji absolutnie jej nie pasowała.

OOC:
Prosz misiu kolorowy

Nowo przybyły mężczyzna, od kiedy zapytał rekrutów o ich imiona, stał w miejscu nie odzywając się, dając im możliwość swobodnego wyrażenia się po ciężkim treningu. Kiedy poznał już ich imiona, zdawał się chcieć coś powiedzieć, jednak zamieszanie, które spowodowało zachowanie Dashiego oraz Hielo przeszkodziło mu w tym, przez co pozostał w milczeniu, bacznie obserwując ich poczynania. Jego uśmiech nieznacznie powiększył się, na widok rozczochranej fryzury dziewczyny. Kiedy już skończyli droczyć się wzajemnie, a Hielo skłoniła się w geście przeprosin mężczyzna skomentował całe to przedstawienie i parsknął śmiechem, zasłaniając usta zaciśniętą pięścią.
- Nie, nie, to ja przepraszam za to. - po czym zwrócił głowę w stronę instruktora - Widzę, że zebrałeś tutaj całkiem ciekawą gromadkę Ubayashi.
- Chyba jednak zbyt łagodnie ich potraktowałem, skoro jest im po tym do śmiechu... widocznie zaczynam się starzeć. - odpowiedział mężczyźnie instruktor po czym westchnął i splótł ręce na wysokości klatki piersiowej
- Tak, tak, wiem, że najchętniej zamordowałbyś poprzez treningi wszystkich rekrutów, jakich byś dostał, ale wiesz... Paradoksalnie możemy potrzebować kogoś takiego jak oni. A więc, Hielo i Dashi. - zwrócił się ponownie do dwójki rekrutów powtarzając ich imiona, robiąc po ich wypowiedzeniu chwilę przerwy, by sprawdzić czy na pewno dobrze je zapamiętał - Mam nadzieję, że nie macie nic przeciwko temu, abym mówił wam po imieniu? Dobrze wiedzieć, że wśród nowych rekrutów mamy jeszcze osoby energiczne, z poczuciem humoru, w tych trudnych czasach, w których mało kto się uśmiecha... Często nawet sytuacja tego zabrania.
Kiedy skończył mówić, spoważniał i odpłynął na chwilę w rozmyślaniach. Dopiero po chwili został przywrócony do mentalnej przytomności przez instruktora.
- Ty się uśmiechasz aż za często... Wystarczająco za całe Seireitei z Rukongai razem wziętym.
- Naprawdę? - zapytał uśmiechając się nieco głupkowato, masując się ręką po karku z zakłopotania - Przepraszam, przepraszam. Nie chciałem, odbierać wam okazji do uśmiechu.
Kiedy już skończył mówić, odwrócił swój wzrok jak i zresztą całą głowę z powrotem w stronę Hielo i Dashiego.
- Ale wracając do was... Zaraz, słyszałem o Tobie. - wskazał na Dashiego swym wzrokiem, lekko poważniejąc przy tym - To Ty ostatnio narobiłeś kłopotów strażnikowi bramy, zgadza się?

Tymczasem instruktor ponownie westchnął, po czym przerwał chwilę ciszy, która zapadła zaraz po zadanym przez drugiego mężczyznę pytaniu.
- Dobra, na mnie już pora, - przerwał na chwilę, odwracając głowę w stronę Akemi, po czym podniósł ton swojego głosu do przeraźliwie głośnego krzyku - BO KOLEJNE LARWY CZEKAJĄ NA TRENING! NA CO CZEKASZ!? DO ROBOTY!
Bez słowa pożegnania, po chwili odwrócił się o 180 stopni i ciężkim krokiem ruszył w stronę Akemi, jakby zapominając o obecności całej reszty.
- SŁYSZYSZ MNIE, CZY OGŁUCHŁAŚ!?
Mężczyzna, który pozostał w miejscu, widząc reakcję instruktora zrobił wielkie oczy z niedowierzania i odprowadził go wzrokiem.
- Rany, rany... on to ma zdrowie... - po czym ponownie skierował wzrok na Dashiego i zapytał go z nieco poważniejszą miną niż poprzednio - To jak?