Era Bleacha

- Teraz nie mam.

Przyglądał się, jak tamten go mija, spoglądał jak zbudowane było ciało tego osobnika, by na wszelki wypadek mieć możliwość wycenić jego możliwości. Otrząsnął się dopiero po chwili, gdy sam hollow zwrócił mu uwagę i zadał pytanie. Eizo powoli odrzucił piasek i wstał na równe nogi. Spojrzał wprost w oczy hollowa i odpowiedział.

-Jak na razie tylko raz mi się zdarzyło, zjeść innego pustego... Ale nie chciałbym tego robić, jeśli miałbym inny wybór. Wiesz, czy możemy się żywić czymś innym, czy tylko pustymi?

Zapytał i krzyżując ręce czekał niecierpliwie na odpowiedź.

Eizo na chwilę zamilkł po odpowiedzi jaką uzyskał, zastanawiał sie co miał począć, nie miał zamiaru być słabym, ale wiązało się to z pochłanianiem innych hollowów. Wychodziło jednak na to, że nie miał większego wyjścia...

-A ty nie chcesz się rozwijać?

Spytał, spoglądając na swoje szpony, które powoli rozprostowywał.

To co powiedział ten hollow miało sens i Eizo tych słów wysłuchał. Gdy zapadła cisza, młody hollow jeszcze przez chwilę rozprostowywał swoje szpony, po czym powoli zaczął iść w stronę sępo podobnego hollowa. Mimo wszelkich złudzeń, wcale nie zamierzał atakować. Zatrzymał się jakieś 6 metrów przed tym osobnikiem i znów spojrzał w jego oczy.

-Hmmm... A miałbyś może ochotę na wspólne polowanie? Wiadomo w pojedynkę nikt nie pilnuje twoich tyłów, a nikt Ci też nie pomoże w krytycznej sytuacji. To jak, chętny?

Miał nadzieję, na pozytywną odpowiedz. Wiedział, że w dwójkę szybciej znajdą jakieś grupy pustych, które wspóolnie mogliby pokonać.

Eizo spojrzał posępnie na hollowa.

-Ehh... Nie zawsze trzeba latać by dobrze sobie radzić podczas polowania, ale skoro tak uważasz...

Kiedy jego "towarzysz" zaczął przygotowywać się do lotu spojrzał z lekkim ukrywanym zdumieniem na jego skrzydła. Słyszał kiedyś, że drapieżne ptaki mają wielkie skrzydła, ale nie zastanawiał się jak spore mogłyby być u takiego stwora. A te okazały się naprawdę duże. Eizo jednak zrozumiał pytanie hollowa i spoglądając na niego odpowiedział.

-Jak masz ochotę, to możesz spróbować. Ja postaram się coś wyłapać w tej okolicy, jak da radę to i dla ciebie coś też znajdę...

Eizo zamilkł na chwilę myśląc nad czymś intensywnie.

-A jeśli mnie tu nie znajdziesz, to pewnie sam stałem się czyimś posiłkiem. W każdym razie dzięki.

powiedział, odwracając się plecami do sępa i idąc w stronę jakichś wydm. Może tam znajdzie jakichś słabszych pustych, którzy przysłużyli by się mu i dobrowolnie oddali w jego szpony? Ha... dobry żart. Eizo czuł, że to raczej nie będzie nigdy takie proste...

Sępowi nie zajęło długo na podjęciu decyzji i już po chwili Eizo mógł tylko obserwować, jak ten znika gdzieś na tle ciemnego nieba. Sam ruszył i szukał przez jakiś czas jakichkolwiek śladów, świadczących o obecności w tym miejscu innych hollowów, z którymi mógłby walczyć i które mógłby jak to powiedzieć... "upolować". Los jednak zdecydował, że stanie się trochę inaczej powoli krocząc przed siebie. Eizo w pewnym momencie wyraźnie usłyszał kroki, jakiejś istoty nieopodal siebie. Nie zamierzał ryzykować i odskoczył od razu w przeciwnym kierunku do nadchodzącego dźwięku, odwracając się w locie do przeciwnika. Zorientował się po kilku sekundach, że zamiast trafić tak jak chciał na grupkę słabych hollowów, mógł właśnie spotkać jednego, ale silniejszego... Eizo błyskawicznie zlustrował dziwacznego pustego swoimi ślepiami. Musiał uważać, na jego kosowate odnóża by nie dać się przeciąć lub nadziać. Nie zwlekając długo ze swoim atakiem i widząc, że przeciwnik raczej nie jest skory do rozmowy, mocno wystartował w kierunku wroga. Polegając na swojej szybkości Eizo spróbował wślizgnąć się pod przeciwnika, ewentualnie przy ataku, starając się zablokować szpony stwora, by będąc już pod nim zaatakować swymi szponami oraz szpiczastym ogonem w odwłok hollowa.

( Całość mojej akcji jest w czasie niedokonanym. To co jest w dokonanym to takie rozwinięcie tego co Ty napisałeś )

Nie wszystko zawsze wychodziło tak jak się tego chciało i tak samo stało się w wypadku ataku, który chciał przeprowadzić Eizo. Wróg był zwinniejszy, niż można było się spodziewać, ale pewnie jeszcze wiele razy Eizo zostanie zaskoczony w tym świecie. Jeśli na tyle długo przetrwa. Nim zdarzył cokolwiek zrobić, zauważył, że przeciwnik już wyprowadza swój atak, do tego widząc sposób tego ataku Eizo nie sądził by udało mu się uniknąć rany. Postanowił tutaj już nie ryzykować i przejść bardziej do ofensywy. Ustawił się jakby chciał zablokować pierwsze ataki i w momencie kiedy miał się zetknąć z kosami wrogiego hollowa, ciało Eiza rozprysło na tysiące malutkich płatków, przez które kosa przeleciała jak przez powietrze, a wykorzystując fakt, że przeciwnik nacierał na Eizo, płatki dosłownie przeniknęły przez ciało hollowa dodatkowo paraliżując go. Eizo odmienił się tuż za swoim przeciwnikiem.

    Reiatsu: 1800 - (200 - 100) = 1800 - 100 = 1700    (Odebrałem przeciwnikowi 100 reiatsu)
    Siła: 5
    Wytrzymałość: 4
    Szybkość: 9 - 1 = 8
    Zręczność: 4

To była jego szansa. Hollow postanowił wykorzystać swoją okazję i szybkim ruchem ruszył na wroga, starając się podciąć jego kończyny, by ten w ogóle miał problem z poruszaniem nimi, zaraz po tym rzucił się w kierunku jego maski, aby następnie wbić swoje pazury w szyję pustego, a następnie spróbować go pożreć.

"Cholera a miałem tamtemu coś też załatwić..."

Eizo starał się cały czas obserwować ruchy pustego by w razie czego być przygotowanym na ewentualną "niespodziankę". Jeśli wszystko było w porządku spróbował pożreć pustego.