Era Bleacha

Hoffman złapał Ayame za udo i nie przestawał całować choć schodził coraz niżej, na dekolt i przez chwilę na brzuch. Potem znów wrócił do pocałunków w usta. Lewą ręką puścił rekę dziewczyny, i teraz gładził nią po jej włosach. Różne myślli kłębiły się chłopakowi w głowie. Czuł się niezwykle spokojny i bezpieczny. Już dawno nie odczuwał czegoś takiego. Ani myślał o tym, żeby przestawać.
- Może, masz... jakiś... plan C?
A jestem ciekaw, co jej mogło by przyjść do głowy...

Hoffmanowi w zasadzie nawet się podobało, że to teraz Ayame jest na górze czego wyrazem było odwzajemnienie uśmiechu. Chłopak nie miał nic przeciwko kolejnym pocałunkom ze strony Ayame.
- Czemu nie? A mój plan B...? Właśnie się skończył. Jego ostatnia część to przejęcie przez ciebie inicjatywy.
Chłopak leżał teraz zdany na to co zrobi Ayame. Zdawał się nie wykazywać żadnej swojej inicjatywy, a jedynie podtrzymywać plan dziewczyny.

Hoffman wedle pomysłu dziewczyny podniósł się do pozycji siedzącej. Wedle tego co widział oraz czuł, Ayame usiadła na nim. Hoffman również ścisnął ją za plecy, powoli schodząc rękami w dół, aż spoczął na jej pośladkach. Czując jak całuje go po szyi, jedną ręką lekko rozluźnił swoje keikogi, ukazując całą szyję. Było mu już obojętne co się stanie.
Tymczasem słońce zaczynało lekko mocniej grzać, przez co już przestało być zimno.

Hoffman nieco zdziwił się reakcją dziewczyny. Był zawiedziony tym, że to koniec.
- Zawsze tak się bawisz facetami? - Odpowiedział żartobliwym tonem
Wstał, i podszedł w kierunku dziewczyny po czym przykucnął, jednakże na trawie.
- Nie można? A szkoda... miałem taką cichą nadzieję... Chociaż smuci mnie nieco to, że mógłbym się tobie znudzić... A co do innych dziewcząt... - Rozejrzał się dokładnie po okolicy demonstracyjnie opierając otwartą dłoń na brwiach po czym również demonstracyjnie wzruszył ramionami
- ... to nie widzę tutaj żadnych, więc nie będziesz miała konkurencji. - Mówiąc to uśmiechnął się lubasznie i puścił dziewczynie oko