Era Bleacha

Mężczyzna podobnie jak poprzednio, nie ujawniał wielu emocji. Z pewnością nie można było go posądzić o strach, czy choćby zwykłe zaskoczenie, z powodu ujawnienia prawdziwej mocy Patariko. Jedynym zaprzeczeniem jego apatii, była wręcz bijąca z wyrazu twarzy jak i jego postawy pewność siebie. Z pewnością, z jego punktu widzenia było to całkowicie uzasadnione, jednak z zewnątrz mogło to wyglądać na zwyczajny przejaw arogancji.
Gesty, jak i pierwsze słowa swojego oponenta zwyczajnie zignorował, a na jego twarzy pojawił się lekki, acz dobrze widoczny, zawadiacki uśmiech.
- Z pewnością tak zrobię, kiedy ją spotkam.
Reiatsu Patariko, tryskające z jego ciała w przeróżne strony z pewnością zaimponowało by nie jednemu fullbringerowi, czy też przedstawicielowi innej rasy. Jednak osoba, przeciwko której miał się teraz mierzyć, była od tego bardzo odległa, przynajmniej z zewnątrz.
Jego ciało pozostawało w stagnacji. Dodawało mu to w pewien sposób, swoistej arogancji, jakoby kompletnie lekceważył swojego przeciwnika. Tym niemniej, w jego dłoni pojawiło się ostrze, do złudzenia przypominające z wyglądu falcion. Jego rękojeść luźno spoczywała w prawej dłoni fullbringera, opuszczonej swobodnie, jednak w przeciwieństwie do drugiej - lekko zgiętej. Wyraźnie czekał na reakcję swojego przeciwnika.

Jego przeciwnik cały czas stał luźno na nogach. Nie przyjmował żadnej postawy bojowej, a jego wygląd nie zmienił się ani trochę, nawet w momencie, w którym Patariko użył bringer light. W chwili ataku, zwyczajnie obrócił się na nodze bardziej odległej od strefy ataku, przenosząc na nią jednocześnie cały swój ciężar. Temu swoistemu piruetowi towarzyszył świst szybko przecinającego powietrze ostrza, trzymanego w tym momencie w jego lewej dłoni.
- Myślisz, że czymś takim jesteś w stanie cokolwiek zdziałać?
Ostrze zmierzało niebezpiecznie szybko w stronę szyi Patariko, jednak udało mu się umknąć zagrożeniu dzięki bringer light, a szybka kontra, mimo, że zablokowana przez miecz przeciwnika, dodała mu pewnego efektu zaskoczenia, i na krótką chwilę pozwoliła wybić przeciwnika z fizycznej równowagi.
Kiedy już mu się udało stabilnie stanąć na nogach, uśmiechnął się szeroko, co było zarówno wyraźnie widać, jak i słychać.
- To wszystko na co Cię stać? Jeśli tak, to daruj sobie dalsze wysiłki i po prostu wróć do swojej piaskownicy dzieciaku.
Ostatecznie atak Patariko nie odniósł większego skutku, ani nie pozostawił żadnej fizycznej rany na ciele jego przeciwnika, jednak dodawał mu pewną dozę przewagi psychologicznej jako agresora.

Ruchy Patariko były szybkie i zdecy