Era Bleacha

Chłopak szedł i szedł przed siebie. Nie wiedzał gdzie. Strażnik powiedział, że mają się zapisać w jakimś biurze rekrutacji ale gdzie to cholerstwo było to już nie był tego taki pewien. Nie wiedział ile przeszedł ale wydawało mu się jakby chodził po mini okręgu. Oczywiście z daleko sama akademia robiła wrażenie, tym bardziej z bliska ale jak widać jej wnętrze nie wydawało się wcale mniejsze. Miał nadzieję, że się tutaj nie zgubił. Myślał czy zapytać kogoś o droge ale w końcu to olał. Dopiero po dłuższej chwili chodzenia dotarł do miejsca gdzie bez przerwy wchodziły jakieś dusze. Spojrzał na napis i już wiedział o co chodzi. Otworzył drzwi i najpierw przepuścił dziewczynę by dopiero potem samemu przez nie przejść. Regis w końcu dotarł do miejsca gdzie duszyczki zapisywały sie aby zostać bogami śmierci, walczyć z hollowami ratować inne dusze i być niczym bohaterowie. A przynajmniej w ich mniemaniu tak było. Chłopak oczywiście znał prawdę. Większość szła tutaj może właśnie z takimi myślami ale każdy z nich pożądał tej potęgi którą dzierżyli ci tak zwani Shinigami. Inni to robili dla zemsty. Jeszcze inni by móc kogoś obronić, a jeszcze inni dla powodów które znali wyłącznie oni sami. Według niego jednakże jeden powód się nigdy nie zmieniał. Było to właśnie poszukiwanie siły. Mocy która zmienia świat. Prawdziwej potęgi a wszelkie powody były poboczne. Jak można zauważyć każdy powód odnosił się do tego, że była potrzebna moc. Nawet Darkness nie ukrywał, że miał dokładnie taki sam powód. Jego ideały pchały go w coraz to większe piekło. Tak moi drodzy. On również był tym co poszukiwał siły dzięki której zmieni nie tylko Seireitei i samo Soul Society, ale również Ziemie i Hueco Mundo. Puści nie byli według niego prawdziwym zagrożeniem. Było nim coś innego ale to zostawi dla Siebie. Jego oczom ukazała się ogromna kolejka a na domiar złego ból w klatce piersiowej się odezwał znowu. Tak samo każdy robiony krok, wypowiadane słowo, rzecz prosta niczym oddychanie. Wszystko to sprawiało mu niewiarygodny ból, ale musiał to przezwyciężyć. Na pewno razem z Dashim mają o wiele gorzej niż reszta ale czuł, że to nie będzie największym problemem czy przeszkodą. Czarnowłosy zawsze dawał sobie radę. Da i teraz. Coś takiego nie zmieni tego co musi zrobić. Masa dusz stała w kolejce. On również w niej mimo wszystko stanął choć najpierw zrobił miejsce Hielo jeśli chciała. On sam uznał, że mu to nie robi różnicy. Jedna osoba w tą czy w tą. I tak sobie troche poczekają i tak. I tak czekał i czekał na swoją kolej a trwało to tak niesamowicie długo, że nawet ból ustępował. Oczywiście nie na tyle by było dobrze, ale na tyle ustąpił, że dało się jakoś działać. Stanie w kolejce miało jednak swoje dobre strony. Co ciekawe przez całe to czekanie nie odzywał się ani słowem. Nawet gdyby coś do niego mówiono i nie byłoby to bardzo ważne to mógłby to olać. Nie miał sił na rozmowy ani chęci. Z nikim. Za bardzo pamiętliwy był. Dobra cecha bo pamięta te dobre rzeczy ale też i te złe....dla jednych to było dobre dla innych...już niezbyt. Coraz więcej osób się przedstawiało, dostawało jakąś kartkę do wypełnienia i...no ją wypełniało. To chyba było wszystko bo po tym od razu wychodzili. Nie wiedział gdzie, ale chyba się niedługo przekona. Dalej tak czekał i czekał, aż w końcu nadeszła jego kolej. Przywitał się grzecznie tym razem.
-Witam. Nazywam się Regis Darkness. Chciałbym się zapisać do Akademii.
I czekał spokojnie na odpowiedź, czy też jakąś kartkę albo podobną rzecz.

Po przekroczeniu bram akademii kluczyła wraz z niebieskookim za Regisem w poszukiwaniu biura rekrutacji do którego to ich pokierowano. Droga ta nie była wcale taka oczywista jednak w końcu udało się dziewczynie wraz ze swoimi przyjaciółmi dotrzeć do tymczasowego celu ich podróży. W pewnym momencie w trakcie kluczenia po korytarzach czarnowłosa odczuła że Dashi przestał się o nią opierać a następnie złapał za rękę. Dookoła przewijało się wiele ludzi i łatwo było się zgubić więc w pewnym stopniu była mu wdzięczna za to że jej pilnował.  Gdy w końcu przekroczyli progi pomieszczenia należało stanąć w długaśnej kolejce.  Z ochotą przyjęła propozycję blondyna i stała teraz między nim a czerwonookim. Czekając przyglądała się otaczającym ją duszom, każdy był tak inny tak różny. Skupiła się na przyglądaniu ludziom do tego stopnia iż nie zauważyła kiedy w końcu nadeszła jej kolej.  Gdy usłyszała chrząknięcie osoby siedzącej za biurkiem oprzytomniała.
- Witam, nazywam się Shirai Hielo. Jestem zainteresowana wstąpieniem do akademii.
Powiedziała raczej pewnym siebie choć cichym głosem i poczęła obserwować znudzonego wykonywaniem obowiązku shinigami czekając na dalszą instrukcję z jego strony.

Dobrze by było też przypomnieć, że jedna rzecz bardzo poprawiła humor chłopakowi. Było to, ta sytuacja, że Dashi wręcz się opierał na Hielo. Sądził, że oboje dostali podobnie mimo wszystko. Krwistookiego dalej wszystko bolało. Od pleców, poprzez głowe i żebra. Dziewczyna tylko to pogorszyła niepotrzebnie i może to zaważyć na ich egzaminie. Dlatego nie był zwolennikiem argumentu siły lecz siły argumentu. Niestety niektórzy nie wiedzieli co to. Na przykład tamten strażnik na myśl o którym Regis miał ochote rozszarpać....bramę. A tak na serio to tamtego brzydala. Jeszcze mu pokaże i udowodni, że Shinigami powinien być inny. Tylko niestety zrobi to przez jego ukochany argument siły skoro tak tego pragnie. Tylko niech się nie zdziwi kiedy będzie leżał u jego stóp błagając o litość. On oczywiście w swojej wspaniałomyślności mu ją okaże ale zostawi nauczkę. Tak czy owak ta sytuacja z podtrzymywaniem mężczyzny była zabawna i nie omieszkał posłać mu uśmiechu pełnego współczucia i....tak po prawdzie każdy mógłby to interpreatować samemu. Nie zamierzał wkurzyć go tak z niczego. Ale jakoś ich rozweseli bo dzięki temu zapomną o bólu przynajmniej na jakiś czas. Nie żeby czarnowłosy był śmieszkiem ale jednak trzeba myśleć co zrobić w takiej sytuacji. Chłopak zauważył, że przy recepcji siedzi całkiem ładna pani z dużymi...oczami. Musiał przyznać, że była to para bardzo ogromnych i pięknych oczów. A co żeście myśleli? Ale nie miał czasu ich oglądać. Niestety. Tym bardziej jako gentelman. Facet nie może się długo wpatrywać w oczy kobiety prawda? Aż tak długo. Długie blond włosy szkoda tylko, że jej charakter był o wiele gorszy. Popatrzył się na nich jak na robactwo. Dosłownie. Coś co trzeba zdeptać. Zabić. Patrzyła na nich z obrzydzeniem. Ha! Udowodni im wszystkim, że się mylą. Niech zaczekają. Nie pozwala im na śmierć dopóki czegoś nie udowodni im...i sobie. Szkoda, że został wychowany jak został wychowany i przez to nic z tym nie zrobi. Z resztą. Nie był taki co walczy z dziewczynami. Może mieć przez to ogromne problemy. Niestety. Ukłonił się i podziękował a następnie wziął papiery i poszedł znaleźć jakieś wolne miejsce aby je wypełnić. To nie jest trudne. Tylko analfabeci sobie by z tym nie poradzili ale co zrobisz nic nie zrobisz. No i kawałek dalej faktycznie było okienko do składania podpisanych podań. Wziął do ręki coś co nazywano długopisem. Tak Regis był z innych czasów ale jednak czytał pare ksiażek by jakoś przetrwać w tym świecie. Zaczął wypełniać podane informacje. Wypełnił wszystko. No prawie. Myślał co walnąć fajnego w tym ostatnim. I wpadł na trochę...głupi pomysł. Bardzo głupi można by rzec. Coś, że zostanie głównodowodzącym było słabe i nie oryginalne on miał za to co innego. I w końcu napisał "Zamierzam zostać Władcą Świata. Kimś kto będzie stał wyżej od Głównodowodzącego, Zero Espady a nawet Soul Kinga. A następnie zmieni świat. Dlatego chcę być jednym z Was. Da mi to moc potrzebną do wykonania mojego marzenia." Koniec. Jak trzeba było sie podpisać to zrobił i to. Oczywiście nikt nie weźmie go na poważnie nigdy za to co napisał pod koniec. Trudno, lepiej dla niego. Oczywiście reszcie nie zamierzał pokazać co napisał i specjalnie stał tak a następnie szedł by nikt tego nie widział. Nikt. A potem podszedł do okienka. Skłonił się jeśli ktoś tam był i przedstawił. Za to jeśli nie było nikogo i po prostu gdzieś sie zostawiało to zrobił to tak by nikt mimo wszystko nie zauważył tego co napisał wtedy. A następnie gdy jego podanie zostałoby zabrane to podziękował znowu i pokulał do wyjścia. Strasznie go wszystko dalej bolało. Miał nadzieję, że ból się skończy bo mogą faktycznie nie dać rady.

OOC:
Biuro Rekrutacji (SEIREITEI/AKADEMIA) -> Walka Wręcz (SEIREITEI/AKADEMIA)

Ostatnio edytowany przez Regis Darkness (2015-01-15 00:04:58)

Dziewczyna postąpiła zgodnie z instrukcjami biuściastej kobiety, najpierw podpisała się we wskazanym miejscu a następnie zabierając arkusz do wypełnienia skierowała siędo stolika gdzie leżały przubory do pisania. Arkusz wypełniła dosyć sumiennie jednak przy pytaniu dlaczego zatrzymała się na dłuższą chwilę. Choć odpowiedź była dla niej jasna wydawała się banalna, bardzo banalna. W końcu poddała się i wpisała w arkusz właśnie tę banalną odpowiedź a miankwicie by zdobyć siłę potrzebną do obrony innych. O powodach finansowych pisać nie będzie bo w końcu to zalicza się do poprzedniego. Gdy już uporała się z formularzem zaniosła go do odpowiedniego okienka a następnie ruszyła korytażem. Walka w ręcz huh? To będzie ciekawe doświadczenie... Stwierdziła dosyć ironicznie. Nie umiała walczyć i nie była za silna więc zastanawiała się jak jej pójdzie ale w końcu to tylko trening, mają się nauczyć a nie zostać skatowani.

Z.T ---> Walka Wręcz

// Wiem, wiem ;p
Tuż za Akemi do pomieszczenia wstąpiła czarnowłosa dziewczyna o zielonych oczach którymi wpatrywała się wprost na ladę. Podeszła pod biurko spokojnym krokiem a następnie gwałtownie się zatrzymała.
- I ja również. - dodała równając szybkość wymawianych słów z poprzedniczką. Zastanawiała się nad wyborem oddziału do którego przystąpi, jeśli oczywiście jej na ten wybór pozwolą. Na sam początek odrzuciła numery "1" "4", "9" i "13" gdyż uważała je za pechowe.

Suzumi chwyciła jeden z długopisów i wypełniła wszystkie wymagane do rejestracji pola a następnie oddała kartę urzędniczce. Po tym przeszła do korytarza kierując się do drzwi z napisem, znakiem czy czymś w tym stylu oznaczających salę numer jeden.

Wchodząc do budynku Faith miała dość mieszane uczucia. Nie było tego widać po jej lodowatym spojrzeniu, czy lekkim grymasie wypisanym na tej bladej twarzy, ale było to można odczytać z ruchu palców. Drżały lekko, tak jakby bardzo się czegoś bała. Oczywiście, że się bała. Miała właśnie podjąć jeden z najważniejszych wyborów w swoim "życiu po życiu". Dywizja, do której miała się udać jak i służyć tam do końca swoich dni. Najbardziej interesowała ją czwórka, jako że od dziecka pomagała innym. W końcu musiała mieć jakiś wewnętrzny talent do leczenia ludzi...
Podchodząc do jednego z "okienek" poprawiła okulary, po czym powiedziała w bardzo sztywny, lecz normalny, dla niej sposób.
- Tomoe Faith, chciałam przystąpić do Czwartej Dywizji, po odbyciu swojego szkolenia w Akademii.