Era Bleacha

Chinatsa sączyła powoli napój chcąc się nim delektować, ponieważ bardzo jej posmakował. Rozglądając się przy okazji dookoła podziwiała stare, lecz wciąż piękne mury. Nagle usłyszała obok siebie głos Ayame, wiec zmrużyła oczy słysząc jej szept. Kiedy Ayame skończyła mówić, spoważniała.
- Ledwo co żywy do domu wrócił i już poleciał na misje? Niech ja go... - warknęła zaciskając mocniej dłoń na kieliszku. - Ok, rozumiem.
Z nim zawsze jest problem! Nie potrafi usiąść na tyłku i odpocząć, tylko musi robić coś, żeby mnie wkurzyć!
- Uważaj po drodze, Ayame! - krzyknęła jeszcze zanim znikła. Po chwili kiedy nie było już widać buntowniczki, Chinatsa wypiła jednym haustem całą ilość wina, które miała w kieliszku, chwyciła mocno w objęcia Shiroi  i lekko nadęła policzki co wyglądało raczej jak mina naburmuszonego dziecka niż złość.
Super i świetnie. Czemu Hoffman obrał sobie za punkt honoru drażnienie mnie? No dobra, to mój przyjaciel, ale kurde no! Ja też mam prawo do szczęścia. On ma Ayame, Amaya widzę że jest bardzo blisko z Panem Hao, to dlaczego ja nie mogę być z Patariko do jasnej cholery? Enquil, Rafael, Nass... Ich też bardzo lubię, chociaż Hoffman też ma coś do nich najwidoczniej... Jak tylko wrócimy, powiem mu co o tym wszystkim sądzę o! Mam tylko nadzieję, że nie oberwie się Ayame kiedy już go spotka...

Chinatsa siedziała wpatrujac się przed siebie zmrużonymi oczami, jakby miała zaraz komuś najchętniej dokopać. Próbując jakoś rozładować stres gładziła puszyste futerko Shiroi z trochę mocniejszą siłą niż zamierzała, więc słysząc pisk zwierzaka przestała i podrapała go po uchu.
- Przepraszam Shiroi, trochę się zapomniałam - mruknęła do zająca i zostawiła go już w spokoju by mogł zasnąć na jej kolanach.
Uśmiechnęła się jednak, kiedy Amaya koło niej usiadła. Bardzo ją lubiła, szczera i zawsze chętna do rozmowy, była jedną z najsympatyczniejszych osób. Na pytanie dziewczyny machnęła ręką.
- Hej Amaya, widzę, że z Panem Hao masz bardzo dobre relacje a nawet chyba coś więcej więc mam pytanie. - przeczesała ręką włosy, które jak zwykle sterczały w każdą stronę. Amaya ma śliczne włosy i oczy. W ogóle chciałabym być tak śliczna jak ona! - Chodzi mi o to, czy to naprawdę takie złe, że ja i Patariko... - zacięła się na chwilę. Bądź co bądź, nie lubiła mówić takich rzeczy na głos. - No że jesteśmy sobie bardzo bliscy, mam namyśli takie bardzo bardzo. - dodała z nerwowym śmiechem. - Hoffmanowi jednak to chyba nie będzie odpowiadać, on ma uprzedzenia, a ja przy Patariko czuję się naprawdę swobodnie i jestem szczęśliwa. - mówiąc to popatrzyła na chłopaka i uśmiechnęła się lekko. Sam jego widok powodował jakiś taki wewnętrzny spokój. - On ma Ayame, więc dlaczego ja nie mogę też kogos mieć? Jak się dowie jakie relacje łączą mnie z Patariko, boje się, że będą kłopoty. Przynajmniej kiedy spotkają się gdzieś sam na sam przypadkiem. Ayame właśnie poszła po Hoffmana, bo podobno znowu jest na misji i moze tędy wracać i lepiej żeby nie widział mnie tutaj z Patariko. Ma go zaprowadzić do kryjówki tak, żeby nie natknął się na nas. Cały czas będę musiała się tak kryć? - dodała już ciszej i popatrzyła Amayi w oczy. - W dodatku wkurzył mnie! Ledwo co wrócił żywy z tej całej wyprawy nad wybrzeże a teraz znowu pognał na misje! Niech siądzie w końcu na tyłku i odpocznie porządnie, potem się dziwi, że krzycze i złoszczę się na niego a po prostu ja się tylko troszczę.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Miyamoto (2012-11-19 19:29:42)

Chinatsa zaśmiała się w końcu serdecznie słysząc słowa Amayi szcególnie ten fragment o łagrach. Tego potrzebowała, skutecznej poprawy humoru. Obejmując ją na chwilę mocno za szyję wyszczerzyła zęby.
- Amaya, jesteś taka kochana! Cieszę się, że tu jesteś!
Biorąc jednego żelka przyglądała mu się chwilę przekrzywiajac głowę w jedną i drugą stronę zastanawiając się nad czymś.
- Zobacz. Żelki skutecznie poprawiają nastrój. Zupełnie jak ty. - uśmiechnęła się w jej stronę. Próbowała poczęstować również Shiroi, ale zajączek spał już smacznie. Z resztą żelki nie są najlepszym pozywieniem dla zwierząt...
- Jak zobaczę że ktos sprawi ci przykrość, osobiście zamienię jego życie w piekło. - obiecała Amayi oblizując usta. Chwilę później klasnęła w dłonie. - Może to osobiste pytanie, ale jak ci się układa z Panem Hao? Wydaje mi się całkiem miłą osobą, chociaż jego podopieczni wywołują u mnie lekki strach.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Miyamoto (2012-11-19 20:11:07)

Patariko pił spokojnie wino, słysząc. słowa "kretyn" i "pajac" przysunął się do Chinatsy.
-O Hoffmanie rozmawiacie, że tak wyzywacie?
Zaptał ze śmiechem.
-Nie życzyłem mu źle i wciąż życzę mu dobrze. (Tałi - kocham i nienawidzę) Ale muszę mu powiedzieć żeby zajął się własną dupą.
Powiedział zdenerwowany samą jego osobą.
-Nie przejmuj się nim, jego pewność siebie to zwykła głupota która kiedyś go zgubi.
Przerwał na chwilę patrząc na Chinatse.
-Niestety wiem coś o tym.
Dokończył cicho. Jego kominiarka była podwinięta tylko aby mógł pić więc pocałował Chinatse w polika.

Chłopak odpalił papierosa  rozejrzał się po wszystkich zrobił dziwny grymas twarzy(hmmm każdy tu kogoś ma no a ja lipa musze się napić)
Chłopak myślał drapiąc się po głowie po czym napił się wina znów się delektował. Chyba nie miał nic do powiedzenia i dla tego siedział cicho nie wiedziało czym rozmawiają dziewczyny z Patariko bo nie jego sprawa więc się nie interesował

Chłopak przez chwile odpłyną gdzieś myślami gdy usłyszał dziewczyne jak by się ockną siedział jeszcze chwile paląc papierosa i pijąc wino aż wstał wzią kawałek drzewa (Duże i grube) i usiadł przy dziewczynach dokończył palić papierosa wrzucił go do ogniska i wyją swój miecz.
-Chce ktoś konika albo coś z drzewa bo będę się uczył strugać
Chłopak powiedział z usmiechiem i wyją katane i zaczą strugać

Enquil strugał dalej lecz chciał złapać łyk wina to już nie mógł bo opróżnił popatrzył ze smutkiem (no dobra to coś mocniejszego gdzie jest mori ) zaczą się rozglądać gdy znlazł moriego odłożył wszystko na bok zchował miecz i wstał .
-Zaraz wracam.
Podszedł do moriego popatrzył na niego z usmiechiem.
-Na co tak patrzysz o czym tak myślisz przyłącz się do nas albo ja do ciebie bo nie mam o czym z nimi gadać i masz coś mocniejszego co wykeci morde.
Chłopak pytał z usmiechiem pustego.

Mori spojrzał na Enquila z uśmiechem
-A już myślałem, że będę musiał pić sam.
Powiedział wyjmując "Krupnik" 0,5l i dwa kieliszki. Szybko polał i wystawił kieliszek w górę.
-Za chemię i Mendelejewa dzięki czemu mamy alkohol. (Mendelejew nie tylko utworzył tablicę pierwiastków ale też określił jakie stężenie i jakiego rodzaju alkoholu jest bezpieczne dla zdrowia człowieka.)
Powiedział z uśmiechem przechylając kieliszek. Patariko w tym czasie słuchał Amayi.
-Myślę, że dla Ciebie lepiej żebyś jej nie widziała, jest straszna, no może poza włosami.
Mówił spokojnie. Spojrzał na piankę.
-Ja podziękuję.
Powiedział z uśmiechem. Z kieszeni w dresie wyjął zapałki i zaczął nimi strzelać w ogień. Kiedy brał kolejnego łyka wina stwierdził, żenic nie ma.
-Dolać komuś? Może nie takie dobre jak to od Przyjaciela Hao ale zawsze coś.
Powiedział pokazując wino robione przez jego pradziadka z 1919 roku.