Era Bleacha

-Hao, twój protegowany jest chyba niezłym świeżakiem, co?
Amaya podeszła do pustego, aby wyjaśnić mu, chociaż po części, o co tu chodzi.
-Ja jestem dowódcą grupy nazywanej buntownikami. Aktualnie posiadamy sojusz z Espadą i na prawdę, nic według mnie nie jest dla naszej grupy tak ważne, jak utrzymanie go. Wiesz, my też walczymy z shinigami... chociaż to już inna grupa.
Dziewczyna uśmiechała się przyjaźnie. Co z tego, że jest naturalnym wrogiem pustych, skoro Hayate obecnie stoi przed nią nie wyrażając żadnego złego nastawienia? Aktualnie jest ona na ich terenie, a na dodatek nie stwarzają oni tu zupełnie żadnego zagrożenia, więc atak byłby dla niej kompletną niedorzecznością. Ona atakuje tylko wtedy, gdy coś grozi życiu jej, lub innych osób.

-Hoffmanem się zajmę, jeśli rzeczywiście jego działania przeszkadzają Espadzie.
W sumie to jednak dobrze, że on słucha jej rozkazów. Akurat w sytuacjach dotyczących Hao jak i całej Espady oraz pustych jego zdanie kolidowało z interesami buntowników. Trzeba go opanować, bo jeden jego nieprzemyślany ruch może być jednoznacznym z wywołaniem ogromnego konfliktu, który pochłonie setki ofiar, prawdopodobnie po obu stronach. Amaya na szczęście nakazała mu jedynie wyrażanie swoich opinii, a nie stosowanie się do nich. To mądre posunięcie, dziewczyna aż taka głupia nie jest (chociaż chodząca inteligencja to też nie jest).
-Pustynia mi nie przeszkadza. Zamek może bym i odwiedziła, ale możliwe, że taki niezapowiedziany gość może być dla niektórych gościem nieproszonym.

-Pierwszy?! Gratuluję!
Amaya zaraz przytuliła mocno Hao. Oczywiście, cieszyła ją nowa pozycja Hao, nawet bardzo, z tym, że dzięki jego awansom ona coraz bardziej zdawała sobie sprawę, że tak na prawdę stoi w miejscu... Nie uczy się, nie rozwija, nie walczy. Jest po prostu leniwa. Już dawno postanowiła wziąć się za siebie, ale jakoś jej to nie wychodzi... Będzie chyba szukać motywacji u podopiecznych i przestanie unikać obowiązków. Koniec z tym.
-Skoro tak się sprawy mają... dobrze więc. Odwiedźmy pałac! Jeszcze mnie tam nie było.
Uśmiechnęła się.

Hao odwzajemnił uścisk. Co jak co ale trzymać w ramionach śliczne dziewczyny to on baaaardzo lubił . Zaraz podstawił ramię swojej przyjaciółce słysząc zgodę na wycieczkę do Las Noches.
-Pozwolisz?
Widząc odchodzącego Hayate pomachał mu wolną ręką.
-Liczę na ciebie Hayate-kun. Bądź zdrów...
Następnie przeniósł siebie i dziewczynę do Komnat Primera Espady w Las Noches za pomocą Sonido.