Era Bleacha

Sayen też  odpowiedział dwuznacznie.
-Wszystko co zniszczone da się naprawić.
Usiadł na krześle obok i wyjął z szuflady nowe ramki do zdjęć. Zdziwił się bardzo i przeczytał na głos doąłączony do nich liścik.
-"Sayen, jeżeli to czytasz to znaczy, że rozwaliłeś ramkę ze zdjęciem Yoroi. Powinienem cię za to wypatroszyć ale czytając to dajesz mi do zrozumienia, że Ayame dostała moją wiadomość i w gniewie rozwaliła ramkę ze swoim zdjęciem... Dziękuję przyjacielu.
P.S. W twoim gabinecie też jest koperta. Przeczytaj ja tylko jeśli nie wrócę..." Haha! Cały Densei-kun! Jak zwykle przewidział co się stanie!
Sayenowi wyraźnie poprawił się nastrój. Włożył w ramkę zdjęcie Yoroi.
-Jak widzisz ja już naprawiłem swój błąd... Twoja kolei...
Powiedział podając ramkę Ayame.

Sayen zauważył jak Dziewczyna przygląda się swojej fotografii.
-Nasz wywiad zrobił je podczas waszej ostatniej wizyty w Seireitei... -wtrącił w chwili milczenia.
Słysząc słowa Ayame zaśmiał się miło.
-Fakt. Densei kochał swoją siostrę nad życie. Z tego co wiem kiedy było po wszystkim odniósł tamtego amanta do szpitala by go poskładali. Miał potem rozprawę o nadużycie siły względem towarzysza broni w sali 47. Nie skazano go tylko dlatego, że ten Shinigami niedługo potem odszedł i nigdy nie wrócił. Uznano go za dezertera a Denseia uniewinniono wydając orzeczenie że działał w obronie Seireitei dekonspirując szpiega buntowników. Wtedy o nim usłyszałem i nalegałem by go do mnie przydzielono. Cieszę si że teraz mogę o nim powiedzieć "przyjaciel".

Sayen słysząc dziewczynę zmarszczył brew i zamknął oczy.
-Są za daleko bym mógł wiedzie dokładnie co tam sie dzieje... Ale na 100% czuję wyraźnie reiatsu Densei'a czyli on na pewno żyje...
Po chwili zwrócił się do Ayame.
-Powiedz mi... Czujesz coś do niego, prawda? Do tego buntownika? To nie moja sprawa wiem i nie musisz mi odpowiadać jeśli nie chcesz... A co do powodów twojego odejścia... Interesuje mnie to tyle co szczury w Rukongai. Zachowaj to lepiej dla Denseia.

-Do najprzyjemniejszych? Na pewno nie. Jestem po prostu najszczerszym Kapitanem w SS... I wiesz co? Ja też nigdy nie zwracam się po ranach.
Słysząc odpowiedź na swoje pytanie kiwnął głową chcąc pokazać ze rozumie. Włąśnie chciał się odezwać a do pokoju bezszelestnie wszedł przystojny choć nieco zniewieściały mężczyzna podobny z oczu do Denseia i z tym samym kolorem włosów. Ruchy miał płynne i miękkie niczym wąż.
-Wybacz Kapitanie, mam nadzieję że nie przeszkodziłem...
-Nie Kadaj* słucham o co chodzi?\
-Szukałem mojego brata... tzn Kapitana Noshi. Mamy doniesienia o dwóch pustych przy wschodniej bramie, którzy rozgromili oddział rozpoznawczy.
-Jakieś Vasto Lorde?
-Nie ale jeden przypomina Arrancara. Mimo to wg naszych danych to zaledwie Adjuchas. Drugi to podrzędny Hollow poniżej rangi menosa...
-W takim razie nie ma co się nimi przejmować... Wyślij jeszcze tam patrol by dowiedzieli się kiedy walka się skończy i obserwowali sytuację.
-Tak jest. Proszę poinformować mnie kiedy brat wróci z bitwy, dobrze?
-Oczywiście, Kadaj. Miłego dnia...
Shinigami spojrzał jeszcze identycznym jak Denseia przenikliwym spojrzeniem na Ayame i chytrze uśmiechnął się pod nosem... dokładnie tak samo jak on. Gdyby nie to że był nieco niższy, innej budowy i miał krótsze włosy można by powiedzieć, że jest jego bliźniakiem. Wyszedł a po korytarzu niósł sie stukot jego glanów.
-Tak... Densei-kun cieszy się wielką miłością u swych braci...

*czyt. Kadaż

Ostatnio edytowany przez Hao Asakura (2012-08-14 00:36:08)

Sayen zainteresował się słowami Ayame.
-Co? Czyżbyś znała jednego z nich? Pustego?
Mówił z niekrytym zdziwieniem i zafascynowaniem.
Za oknem można było zauważyć Kadaja przechodzącego mostem o wpsaniałej rezydencji tuż obok oddziału ze złotym jednoskrzydłym aniołem na bramie. Symbolem Rodziny Noshi.
-Ale wiesz, że to nie jest jego rodzony brat co nie?

Sayen pokiwał głową.
-Faktycznie podobieństwo jest uderzające. Densei uratował go na ziemi przed pustym. Kadaj od razu zrobił wielkie oczy na widok tak potężnego wojownika. Densei odprawił go do Seireitei i przyjął do swego domu. Zrobił to też z innym sierotami jakie spotkał - Yazoo i Lozem. Trójka braci rzadko widywała Kapitana, a był on dla nich autorytetem. Wiedzieli że jeżeli zostaną Shinigami będą mieli więcej wspólnego ze starszym bratem. A Densei potrzebował rodziny... Jednak nie byli najlepsi w te klocki. Denseiowi zrobiło się żal młodych chłopców więc razem z biurem technologii i rozwoju wyssał z siebie część reiatsu i przekazał im. Ich podobieństwo a zwłaszcza Kadaja jest właśnie nim spowodowane. Ale nie zwiedź się... Kadaj to żmija w dodatku śmiertelnie jadowita. Z charakteru prawie w niczym nie przypomina swojego pierwowzoru. Bezwzględny, wyrachowany, utalentowany... Densei by mieć na niego oko Wybrał go na swego porucznika. I słusznie, przynajmniej trzyma dzieciaka na smyczy bo jeśli jest ktoś kto potrafi coś powiedzieć Kadajowi jest to właśnie Densei... Dzieciak szczerze mnie przeraża...

Sayen pokręcił głową.
-Dzieciak ma naprawdę potężne Zanpakutou. Jest ono krzykiem by być takim samym jak Densei. Do tego osiągnął już Bankai. Boję się, że może zamordować któregoś z Kapitanów by przejąć jego oddział. Dlatego Densei trzyma go na smyczy... Tylko on może być pewien że zapanuje nad nim. Wytresował go tak, że nic nie zrobi bez zgody starszego brata...
Słysząc dalsze pytania dziewczyny Sayen wzruszył ramionami.
-Nie wiem... Są za to bardzo podporządkowani Kadajowi. Jest z nich najsilniejszy i najbardziej przypomina Denseia. Yazoo ma nieco dłuższe włosy i jak każdy z nich te same oczy i gesty. Loz jest najbardziej nieudanym klonem: włosy postawione na jeża, jest cholernie delikatny i mimo to że wygląda jak góra mięśni łatwo zranić jego uczucia. No ale przynajmniej nie próbuje wywyższać się jak Kadaj i Yazoo... Można powiedzieć, że jako jedyny z nich to w miarę dobry chłopak. Jedno jest pewne to Loz jest tym małym braciszkiem...
Zrobił chwilę milczenia po czym szybko zareagował.
-Nie to, że są źli! To bardzo dobrzy chłopcy. Mili i uprzejmi. Densei świetnie ich wychował. Przygarniają sieroty, rozwożą jedzenie do Rukongai i pomagają z całym poświęceniem. Wiem trudno w to uwierzyć ale wierz mi - poza ich charakterem są na prawdę wielkimi chlubami SS... Jak cały klan Noshi z resztą...

-Densei nie ma się czego obawiać... Kadaj prędzej zabiłby sam siebie niż podniósł na niego rękę. Nie tylko ze strachu... Kadaj na prawdę go kocha jak brata. Tak samo reszta "Srebrnowłosych braci" jak my ich tu nazywamy...
Słysząc dziewczynę prychnął pod nosem.
-Mam zasadę... Nie oceniać nikogo by samemu nie być ocenianym... Nie chodzi mnie co między wami zaszło ani co oboje o sobie myślicie. To wasza sprawa a mnie nic do tego, prawda?
Naglę zrobił wielkie oczy i przełknął głośno ślinę jakby piekielnie się czegoś wystraszył. Rzucił się w stronę okna i powiedział do siebie:
-Nie... Nie zamierzasz TEGO zrobić, Densei! Nie wolno ci tu jest zbyt wielu ludzi... KADAJ!!!
To pokoju znów wbiegł szybko shinigami.
-Też to czuję Kapitanie... Ewakuować ludzi?
-Zajmij się tymi z Rukongai a Yazoo niech powiadomi Shinigamich!
-Tak jest!
Po czym wybiegł używając Shunpo. Sayen i Ayame znów zostali sami.
-Niech to! Mam nadzieję, że wiesz co robisz Densei...