Era Bleacha

Otwiera się garganta z której wychodzi zamaskowany pusty o imieniu Rafael ma przy sobie nadal miecz (ładunek=100) który zrobił dość długi czas temu jeszcze w świecie ludzi. Zaraz po wyjściu skupia się na swojej umiejętności wykrywania reiatsu aby rozeznać się w sytuacji dookoła, nie traci przy tym czujności.
Myśli (Skoro buntownicy i espada uderzyła tutaj to wystarczy trochę poczekać i przedrzeć się za nimi do centrum seretei, druga taka okazja raczej szybko się nie zdarzy.)
Rafael ustał na środku drogi jak gdyby nigdy nic i rozgląda się co by tu porobić w czasie kiedy buntownicy przebijają się przez bramę. Przygląda się otoczeniu i pustym ulicom, odwraca się za siebie czuje się dość nie pewnie ale jest pewien że zaraz spodka kogoś z kim sobie powalczy.
Myśli (Zaraz pewnie wpadnie jakiś shinigami który zabłądził i nie wie co z sobą począć, widać ze atak był raczej przewidziany albo trwa już trochę skoro wszyscy zdołali się już ukryć.)
Rafael nadal stoi i czeka na czyjąś wizytę wyciąga miecz i zaczyna się nim drapać po głowie, rozgląda się po okolicy po czym zaczyna iść powoli w kierunku zachodniej bramy, będąc niemal pewien że zaraz zostanie zaatakowany przez kogoś, miał on wrażenie jak by ktoś go obserwował dlatego co jakiś czas rozglądał się on do wokoło siebie, maska skrupulatnie ukrywała jego emocje pod sobą. Idzie nadal kiedy...

Ostatnio edytowany przez Rafael (2012-07-30 18:54:38)

Rafael zareagował błyskawicznie odkręcił kurek przy butli z reiatsu wmontowanej w jego maskę dało to odgłos charakterystycznego zaciągnięcia się powietrzem(coś w klimacie lorda Vadera), następnie wbił sobie reigłę uprzednio przekręcając na funkcję wstrzykiwania i zaaplikował sobie reiatsu które było w jego środku. Strzały które zbliżały się do niego z ogromną prędkością nie były na jego poziomie dlatego nowo zdobyte reiatsu przeznaczył na wytrzymałość i siłę, lekko odchylił nogę i przygotował się na nadejście strzał najlepiej jak potrafił, próbował jeszcze dodatkowo zablokować je kryształowym mieczem chociaż i tak nie zdążył gdyż strzały były za szybkie uderzyły one w jego pancerz nie czyniąc mu żadnej krzywdy. Mgła zaczęła powoli opadać kiedy z niej wyłonił się Rafael nie mający żadnej rany ani zadrapania po strzałach, powiedział on do młodej dziewczyny śmiejąc się śmiechem który brzmiał na ludzki, jeszcze się uśmiechał czego nie było zbytnio widać z pod jego zbroi po tym powiedział.
-Ładnie to tak napadać człowieka w biały dzień na ulicy ? -chwilę później- Jestem Rafael a ty kim jesteś moja droga i jeśli można wiedzieć co Quincy robi w tutaj.
Rafael schował miecz nawet jeśli ona próbuje go zaatakować chcąc w ten sposób rozluźnić atmosferę która nastała między nimi.
Myśli (Quincy tutaj... o nawet ładna... co ona tutaj robi właściwie robi czyżby shinigami nie mieli już nic innego do roboty jak oprowadzać wycieczki turystyczne... bezbronnego nie nie zaatakuje chyba a jak zaatakuje to się zdziwi... hehe)
Przyglądam się jej uważnie zwracając uwagę czy nie ma przypadkiem metalowych elementów ubrania lub innych rzeczy które mógł bym wykorzystać, po czym rozglądam się do okoła czy nie ma nigdzie czegoś co mógł bym wykorzystać w walce i innych zabawach. Mówię dalej ludzkim głosem.
-Dlaczego mnie właściwie atakujesz ?

     Reiatsu: 4700+1000+100=5800
Siła: 12+2=14
Wytrzymałość: 15+9=24
Szybkość: 12
Zręczność: 12

Rafael widząc zachowanie dziewczyny Quincy zaśmiał się na widok ataku i pozwolił się trafić zarówno strzałami jak i tym niby mieczem nie ruszając się w ogóle ale był przygotowany aby nie stracić równowagi powoli dochodzi do niego że musi coś z nią zrobić, był świadom że dziewczyna jest dla niego za szybka ale po wykonaniu przez nią ciosów ruszył przed siebie idąc powoli i skrupulatnie przed siebie. Słysząc słowa Quincy rozśmiał się znacznie i odpowiedział jej już całkowicie poważnie.
-Quincy i ich poczucie świata, puści to według nich istne potwory mordujące wszystko co spotkają na swojej drodze, są bez uczuć, ambicji i służą tylko do zabijania niewinnych duszyczek, są plagą tego świata, lecz patrząc na to z drugiej strony kiedy pusty kogoś zabija to przemienia go w innego sobie, rosnąc przy tym w siłę, dzięki temu te kiedyś bezbronne dusze stają się własnymi panami mogą robić co chcą, to nie wina pustych że nie są pozbawiani ambicji która każe im rosnąć w siłę, i to nie ich wina że odczuwają głód który jest nie do opisania i doprowadza ich na skraj szaleństwa, i to nie ich wina że gdy wydostaną się z piekła jakim jest Hueco Mundo zostają napadani w imię idei której twórcy już nikt nie pamięta, i zostają atakowani przez każdą osobę jaką spotkają będąc przy tym zwyzywanym od najgorszych potworów co doprowadza większość do stanu obłędu. Za to ludzie którzy zyskali moc do unicestwiania dusz i totalnej ich destrukcji są bohaterami. Sama siebie posłuchaj dziewczyno, powiedz ile niewinnych dusz skazałaś na unicestwianie do niebytu ? Myślisz że to co robisz jest słuszne mało tego, twierdzisz że należy wyrywać chwasty które wzbogacają glebę a zamiast tego chcesz zostawić środki zwalczające chwasty które zatrują glebę i doprowadzą do jej zagłady ? Powiedz mi do czego doprowadzi takie aroganckie postępowanie ? Na twą arogancję mogę tylko powiedzieć że puści istnieją po to aby wszystkie nieprawidłowości w przyrodzie zlikwidować chroniąc przez to cały ekosystem, a Quincy który nie jest świadom swych zbrodni do takich należy.
Po chwili przerwy odpowiada.- A co ty o tym myślisz kto jest bohaterem a kto zbrodniarzem ?
Rafael idzie dalej tak aby znacznie zmienić miejsce swojego pobytu idzie dość pewnie nie widzi sensu próbowania walki z przeciwnikiem którego należy zabić jednym szybkim posunięciem, szczególnie że chwilowo czas działa na jego korzyść. 
Myśli (Powoli zaczyna mnie denerwować stopień jej arogancji i pewności siebie, już mam 3 sposoby jej zabicia a ona odmawia mi podania swego imienia będąc pewną ze już wygrała żałosne)
Mówi dalej spokojnie.
-Właściwie nie powiedziałem ci wszystkiego mogę cię zabić w każdej chwili na 3 sposoby bez użycia tego miecza -Wysuwam kryształowy miecz na chwilę po czym go chowam- To jak może jednak się przedstawisz ?
Używam swych umiejętności wykrywania reiatsu aby zapoznać się czy czasem ktoś jeszcze nie chce się dołączyć do zabawy i (ty decyduj) chyba wyczuwam reiatsu rozłożonych Selle Schneiderów bo na pewno zawierają w sobie cząsteczki reiatsu a wykrywanie powinno je zlokalizować niemal od razu.

Garganta otworzyła się parę metrów za Rafaelem. Wyszedł z niej Hao i od razu z nim jego potężne Reiatsu. Czując słabą Quincy od razu podleciał do niej i przebił Kataną (nie mogła się ruszyć więc to nie powinien być problem). Następnie zadał jej jeszcze kilka cięć w klatkę piersiową chcąc uśmiercić raz a dobrze!
-Żegnaj niszczycielko -powiedział powoli odchodząc w kierunku Rafaela.
-Hej dzieciaku? Nie umieraj mi tu co?

Hao zaśmiał się charakterystycznym dla siebie śmiechem. Podszedł do zwłok dziewczyny i pożarł jej ciało. Przetarł usta ubrudzone krwią i wrócił do Rafaela.
-Z tego co wiem szykuje się coś poważnego... A zawsze jak szykuje się coś poważnego lecą trupy. Chyba możemy rozejrzeć się w dwóch jak myślisz?
Wyciągnął dłoń do Rafaela w celu przypieczętowania umowy.

Hao znów zarechotał. Ty pomóc mi? To raczej ja będę musiał martwić się o ciebie....
-Więc lepiej się tam nie pakujmy -powiedział ściskając mu rękę. -Jeszcze tog mało żeby wszyscy się na nas rzucili... Pójdźmy raczej w inne miejsce... Jakieś propozycje?

Hao podrapał się ręką za głową.
-Hmm... Skoro zachodnia brama jest oblężona to Espada powinna uderzyć od wschodniej... A jeśli tak to tam jest nasze miejsce jako żołnierzy towarzyszu... Ja udam się właśnie tam. Idziesz?
Uwolnił ciało Hollowa z pod peleryny i uniósł się w powietrze. Czekał na Rafaela.