Era Bleacha

Chinatsie ponownie wrócił dobry humor, więc z szerokim uśmiechem siedziała obok Patariko opierając się o niego lekko i bawiła się z Shiroi ze śmiechem. Jej uwadze nie uciekł jednak dziwny wzrok chłopaka Chwilę patrzyła na niego zastanawiając się czemu się tak denerwuje skoro walka jest skończona, jednak uważając to za niegrzeczne przeniosła wzrok na Hao i uniosła wysoko kieliszek.
- Gratuluję!
Choć szczerze nie wiem co to dokładnie znaczy... Muszę wypytać potem Amaye albo kogoś...
Czując, że spora ilość wypitego wina daje się w końcu we znaki, upiła łyk z grzeczności i położyła kieliszek obok siebie.
Cicho pisnęła kiedy Hao włożył rękę do ognia, jednak widząc, jak zabawia sie płomieniem uspokoiła się. Unikała jednak już spojrzenia w płomienie.
Ognisko jest fajne i w ogóle, ale samego ognia nie lubię. Parzy i rani i... przywołuje niemiłe wspomnienia.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Miyamoto (2012-11-23 23:19:00)

Patariko słuchał Hao w skupieniu. W końcu jednak pocałował Chinatsę i wstał.
-Na mnie już pora, przepraszam.
Powiedział i dopił wino.
-Naprawdę świetne wino, i dziękuję za załatwienie treningu.
Odwrócił się i szedł w swoją stronę.
-Żegnam wszystkich i do miłego!
Powiedział odwracając się i machając po czym idąc dalej poprostu zniknął mimo dobrej widoczności, nie został po nim nawet ślad reiatsu.

Hao kiwnął głową Patario na pożegnanie. W sumie... nie czół straty ani zadowolenia z powodu jego odejścia. Od tak poszedł i już.
-Zapraszam do Las Noches... Mam tego znacznie więcej.
Następnie wykończył swój kieliszek. Odstawił go obok i z uwaga słuchał Amayi.
-Czasem nawet mądrość nie jest w stanie pokonać niepowstrzymanej mocy... Albo ktoś umiera jako bohateer albo żyje i w końcu staje się złoczyńcą, którego chciał pokonać...
Kiedy dziewczyna dodała fragment o przeżyciu zaśmiał się lekko.
-Ja powinienem to powiedzieć...
Pogłaskał ją po włosach i ujął wolną ręką jej dłoń przytulając do siebie.

Nagłe odejscie Patariko zdziwiło dziewczynę jednak kiedy i Amaya poszła zrozumiała, że już bardzo długo tu byli a każda impreza kiedyś się kończy.  Hao pewnie też już chciał zostać sam, wystarczająco wykorzystali jego gościnność. Poza tym tęskno jej było do Kinkakuji. Minęło dużo czasu od jej ostatniej wizyty, poza tym była ciekawa czy Hoffman już wrócił z misji. Biorąc Shiroi na ręce wstała i ukłoniła się głęboko przed Hao.
- Bardzo dziękuję za pyszne wino oraz miło spędzony czas, ale na mnie chyba też już pora, dawno nie było mnie w domu. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będzie mi dane posłuchać jak Pan opowiada historie. - uśmiechnęła się idąc w stronę wyjścia. Zanim zniknęła mu z oczu odwróciła się jeszcze na chwilę, jakby coś ją zastanawiało. Pokłoniła się jeszcze raz przed Czwartym Espadą .
- Chciałam też przeprosić za to, że na początku myślałam, że jest Pan kłamcą i udaje tylko miłego... W czasie rozmowy jednak zrozumiałam, jak bardzo się myliłam, w końcu każdy z nas ma coś do ukrycia. Tak samo czasem śmiech jest tylko maską, żeby ukryć swój ból. Jeszcze raz bardzo Pana przepraszam. Wolałam to powiedzieć, bo gryzło by mnie sumienie. - zaśmiała się cicho poprawiając jedną ręką włosy. Posyłając Hao kolejny lekki usmiech kiwnęła głową i odwróciła się by odejść.
Kinkakuji... Już nie mogę się doczekać, kiedy tam wrócę. Zajmie mi to dużo czasu, nie potrafię poruszać się tak szybko jak tamci.

Ostatnio edytowany przez Chinatsa Miyamoto (2012-11-25 12:43:49)