Era Bleacha

Kumiko sziedziała  na łóżku i trzymała Enquila za ręke  w pewnym momęcie Enquil zaczą miec koszmary najwidoczniej zaczą się pocić i rzucać po łóżku z boku na bok   aż wkońcu się obudził ze zdziwieniem popatrzył na Kumiko i zapytał
-Jak ja się tu znalazłem  nic ci nie jest   gdzie jest Patriko .?
Kumiko popatrzyła ucieszona na chłopaka
-Straciłeś przytomność i Rafael z Aiko przybyli po ciebie są teraz u Rafaela w pokoju a Patriko niewiem  zapytaj sie go  i mi nic nie jest 
Enquil wstał obolały z łóżka  zapalił papierosa i szedł do pokoju Rafaela trzymał się za żebra  i próbował skontaktować się z Patrikiem (Przybądz do pałacu musimy porozmawiać) 
Enquil ustał przed pokojem Rafaela i zapukał

Enquil popatrzył na Rafaela ze zdziwieniem i myslał "co oni tam robią " chłopak sie usmiechną  rozbawiony
-Chciałem ci podziękować  za to ze znalazłem sie w domu  . Nagle zakasałał i złapał się za żebra 
-Kurwa ehh a i no Patriko na nas czeka w sali spotkań powiedzieć mu ze dotrzesz gdy zkończysz się bawić z Aiko zaśmiał się i poszedł w strone sali spotkań

Enquil wszedł do pokoju  zaczął się powoli pakować odpalił papierosa  usiadł na łóżku i myślał przez chwile aż wkońcu napisał coś na kartce
"Droga Kumiko pewnie gdy to czytasz jestem już daleko z tąd ale obiecuje ze wróce kiedyś silniejszy a oni niech sie smieją "
Po czym chłopak się spakował i poszedł otworzyć sobie gargante wszedł do niej  i znikną

Ostatnio edytowany przez Enquil (2012-10-23 22:21:09)

Nass zaskoczony mrugnął oczami i rozejrzał się po pokoju.
- Całkiem ładny, dobrze, że od razu przechodzimy do rzeczy.
Uśmiechnął się i poprawił miecz na plecach.
- To jakie to umiejętności?...a co z tą kryjówką, wiedzą o niej tylko nasi członkowie?
Nass podrapał się po bródce i spojrzał na Patariko.

- Witaj, jestem Nassanael. A gdzie poszli jeśli można wiedzieć?
Nass nie chciał zbyt wtrącać się w sprawy organizacji jako nowo przyjęty lecz był ciekawy co się w niej dzieje.
Odruchowo poprawił miecz na plecach i chustę na twarzy.
- Macie tu sprzęt do hologramów? Podoba mi się tu coraz bardziej.
Uśmiechnął się czego nie było widać pod chustą chyba, że ktoś zauważył lekkie, przyjazne drgnięcie oczu.

Nassanael stanął i patrzył się przez chwilę w korytarz prowadzący do pokoi. Potem powoli ruszył wzdłuż. Przy jednym po prawej zatrzymał sie i po chwili wszedł. Był to pokój z numerem 66 na drzwiach. Chłopak usiadł na łóżku, wyjął zza pazuchy piwo i łyknął.
No dobra co dalej...nie chcę się tu lenić.
Zdjął miecz z pleców i położył go na kolanach po czym oparł się o ścianę i zamknął oczy oddając się medytacji.

Nass otworzył oczy i spojrzał na drzwi. Potem założył miecz na plecy i powiedział:
- Proszę!
I czekał na wejście gościa. Z jego twarzy pod kapturem i chustą jak zwykle było widać tylko oczy i kawałek twarzy w okół nic, dało się też zauważyć dziwny, wzorzysty tatuaż koło lewego oka, ginący pod kapturem i włosami.
Ktoś mnie zauważył.. w końcu..hahah