Era Bleacha

Gdy inwazja się zaczęła motyle rozleciały się po całej społeczności dusz. Gromadka insektów przelatywała obok baraków szukając bogów śmierci. Mikashi postanowił ich nie zabijać, gdyż właśnie skończył walkę z pewną kobietą i stwierdził, że będzie jedynie walczył z przeciwnikami do nieprzytomności. Musiał sprawdzić jak silny jest ten wymiar, by wiedzieć co należy tu usprawnić czy zmienić.

Motyl podleciał do niego od frontu, po czym zatrzymał się w powietrzu naprzeciwko jego głowy. Przez krótką chwilę wisiał tak w powietrzu, po czym w jednej chwili stało się coś dziwnego. Nastąpił krótki błysk który zmienił wszystko. Shinigami siedział jakby naprzeciw swojego odbicia w lustrze. Jednak nie tylko jego ciało było takie same. Wszystko wokół wyglądało na idealnie odwzorowane. Budynek czy weranda, wszystko wyglądało tak samo, tylko było odwrócone o 180 stopni. Linia względem której zaczynał się ten miraż znajdowała się równo metr od każdego z chłopców.

Sytuacja dokładnie powtórzyła się po drugiej stronie 'lustra'. Shinigami zdziwiony wypuścił butelkę i złapał miecz, po czym lekko wysunął stopę do przodu, tak jakby chciał sprawdzić co się dzieje. Sytuacja wyglądała na bardzo dziwną, kto wie, być może mogła być i wynikiem upojenia alkoholowego, jednak póki co Tanama czekał na dogodny moment.

TO samo po drugiej stronie, jednak jeśli miecz natrafił na ten z lustra, to nastąpiło zderzenie i oboje odlecieli do tyłu w ten sam sposób nie wyrządzając większej szkody sobie czy otoczeniu. W tym samym czasie za plecami zdziwionego shinigami zaczęła formować się dłoń. Nie było to widoczne w lustrze, czy nie można było tego odczuć gdyż póki co unosiła się ona w powietrzu.

Shinigami odwrócił się, jednak jego odbicie tego nie uczyniło. W dalszym ciągu stało przodem, teraz do odwróconego oryginału. Kopia jaką wytworzył Mikashi skoczyła do przodu chcąc ciąć chłopaka w plecy, zadając mu przy tym trudny do zniesienia ból. Po tym jak shinigami wyskoczył z 'odbicia' wszystko zniknęło i na powrót przypominało baraki dziesiątego oddziału. Chłopak wyprowadzając cięcie prawą dłonią, zmaterializował w lewej ręce trzy gwiazdki, shuriken. Gdy tylko wylądował po udanym lub nieudanym ataku rzucił nimi w twarz przeciwnika.

Ręką nawet się nie broniła przed cięciem, po prostu została skrócona o palce i rozpłynęła się w powietrzu.

Kopia złapała shurikeny między palce i potrząsnęła głową po czym rzuciła się do przodu. Na początek rzuciła przed siebie mieczem, celując w brzuch przeciwnika, następnie zaatakowała ona shurikenami, by na koniec zaatakować niczego nieświadomego chłopaka kolejnym mieczem, dopiero co zmaterializowanym.
- Nie gadaj za dużo, bo nie wyjdziesz z tego cały - rzucił klon, głosem podobnym do tego przeciwnika

Tanama zdziwiony spojrzał na swojego dziwnego wroga, po czym przyjął pozycję do ataku.
- No, skoro chcesz... - Po czym uderzył pięścią w powietrze przed sobą kilka metrów przed chłopakiem. Z jego dłoni wystrzeliła kula ognia, która jarzyła się jasnym światłem. Następnie postać zniknęła i pojawiła się w pewnej odległości od chłopaka, z tym że z boku. Wykonała ona zamach rękami z których posypały się setki małych sztyletów, mających poprzebijać całe ciało przeciwnika.