Era Bleacha

Kiedy Enquil tak siedzał w pewnym momencie poczuł coś dziwnego, kiedy spojrzał w dół zobaczył, że jego łańcuch przytwierdzony do klatki piersiowej zaczyna się... sam zjadać. Ta reakcja nie była zbyt szybka. jedno ogniwo znikało w ciągu jakiś dziesięciu minut. Co gorsze gdzieśw krzakach za chłopakiem słychać było szelest. Ktoś najwyraźniej szedł w jego stronę i chyba się spieszył. Enquil miał wybór, zostać lub uciekać, jeśli zostanie może dowie się co się z nim dzieje, oczywiście zawsze mógł zostać też zaatakowany, a w tym stanie nie miał z nikim sznas.

Zza drzew wyłonił się ubrany w czarne kimono mężczyzna.
-Miałem zamiar się pokazać bo do Ciebie biegłem. Pewnie nie wiesz co się dzieje z twoim ciałem. Właśnie przechdzisz przemianę, teraz tylk od ciebie będzie zależało czy staniesz się jednym z nas, czy pustym, lecz jeśli zmienisz się w pustego to będę musiał cię zabić. Jestem wysokiej klasy Shinigami buntownikiem rangi cienia, zginiesz od samego reiatsu.
Enquil zauważył, że łańcuch znika coraz szybciej.
-Musisz walczyć ze złem w duszy i pomyśleć o dobrych rzeczach aby wyjść z tego obronną ręką.
Chwile później nie było już połowy łańcucha a Enquil zemdlał, znalazł się poraz perwszy w swym wewnętrznym świecie.

//Pisz poprawnie gramatycznie. Wypowiedzi najleiej oddzielaj myślnikiem i od nowej linijki. Teraz opisz wygląd świata oraz przebieg przemiany.\\

-Chodź, nie walcz już z tym, nie masz szans.
Mówił ten mróczny, głos przypominał trochę głos Enquila lecz był strasznie zdeformowany
-Nie słuchaj go, walcz, jeszcze nic nie jest stracone, jeszcze możesz wygrać. Myśl o czymś przyjemnym, on jest słaby. WALCZ!
Ostatnie słowo było tak wyraźne jakby ktoś powiedział mu to na głos do ucha. Chłopak nadal jednak nie mógł dać sobie rady a ból z każdą chwilą był silniejszy, jakby jakaś siła rozpierała go od środka.

Nalge nad głowami obecnych rozległ się głos, docierał do ich głów, co było dziwne...
  - Witam buntownicy. Zdaje się, że jeszcze nie wiecie co się dzieje. Chyba nikt nie wie co się dzieje.  Nie rozumiecie słowa strategia czy też nie wiecie co znaczy odwrócenie uwagi. Wasza głupota tylko mi pomagała i pomaga. Walczycie w Seiretei, w waszej kryjówce, walczycie i giniecie..ale po co? Haha, wasza ignorancja mnie rozbraja. Rozdzielenie waszych sił to dopiero początek, czas na finał. Hoffmanie Miyamoto, przyszedłeś  po swój Zanpakutou czyż nie? Haha, jesteś żałośnie przewidywalnym osiłkiem. A, byłbym zapomniał , jesteście tu sami tak? W takim razie możecie od razu złożyć broń i podkulić ogony kundle.

-Co sie działo co to był za głos co sie ze mną teraz stanie.? Enquil  był nie pewny co do buntownika nie wiedział co ma robic więc przez reszte drogi milczał. Lecz ciagle myslał kim jest ta kobieta czemu ona mu sie pojawia czemu była rozmazana 1 razu.

Simon przechadzając się po lesie jak on zwykł rozmyślał nad swoim życiem, rozmyślał nad tym jak to się stało że stał się tym czym jest. Po pewnym czasie usiadł pod drzewem i patrząc w niebo nucił piosenkę.

Simon się rozejrzał, wstał i przyjął pozycje bojową. Miał nogi szeroko rozstawione co sprawiało że jego pozycja była stabilna, ręka otwarta, wysunięta do przodu druga przy głowie zaciśnięta. "Co to jest...?" zastanawiał się Simon powoli się okręcając.

Simon przyłożył rękę do dłoni przeciwnika- Chyba nie - i pewnym ruchem zszedł z linii kunai aktywując fulllbringa -Ryū no te- i wystrzelił w rękę przeciwnika promień który miał urwać mu dłoń.
siła promienia 9 szybkość 7
reiatsu 1950-500=1450
zręczność 4-2=2
siła 6-2=4
speed 4-1=3

Ostatnio edytowany przez Simon (2012-09-14 13:56:30)