Era Bleacha

Patariko spojrzał skrzywiony na Cronę i Ciela. Nie podobała mu się maź pod nogami, stwierdził, że czas pozbawić dziewczynę mocy, a tym samym zapewne życia.
-Nie mówiłem o limitach reiatsu. Łamię wszystkie limity od reiatsu, przez siłę na szybkości skończywszy. Napędza mnie brak strachu o własne życie!
Po jego ostatnich słowach jego skóra przybrała czarny kolor, oczy też, dodatkowo były przepełnione jakby smutkiem, żalem, współczuciem i strachem, jednak kiedy rozpoczął ataki nie było tego czuć. W ręku trzymał pistolet z małym ostrzem na kolbie, wystrzelił z niego silny nabój owinięty jakby przez Saigo no Ichibetsu. Z ogromną prędkością leciał na Cronę, Patariko zaczął atakować z kolby ją i jej klony, nie miał zachamowań, jego ataki były przepełnione nienawiścią.
(Jakieś gówniarze nie będą mi mówić, że jestem słaby. To ja jestem panem stali i reiatsu, ich siła i poziom reiatsu są niczym w porównaniu z moją zabójczą mocą, nikt nie jest w stanie przeżyć starcia ze mną, NIKT! Nie pozwolę, nie mogę na to pozwolić, to tylko głupie dzieciaki, którym się zdaje, że mogą wszytsko, jednak tak nie jest!)
Myślał zdenerwowany, a jego ataki nabierały coraz większej siły i szybkości, wpadł w trans, rany nie robiły na nim wrażenia, nie miał żadnych zachamowań, żadnego współczucia.
-Zaraz nastąpi wasz koniec. Ostatecznie. Powiedział bym, że mi przykro ale tak nie jest.
Powiedział w pełni spokojnym głosem atakując dalej Cronę i jej klony. Co chwilę używał Bringer Lihgt aby zaskoczyć przeciwników zmianą pozycji.

Reiatsu: 23295+300+100=23695-3200=20495-600-210=19685-100(4xBringer)=19585
Siła: 69+1=70*1,5=105
Wytrzymałość: 32*1,5=48
Szybkość: 70+2=72*1,5=108*1,5=162
Zręczność: 70+1=71*1,5=106
Siła/Szybkość wzmocnionego i owiniętego naboju:240/324
Szybkość Bringera: 324

Patariko leżał na ziemi bez ruchu, nie wierzył w to co się stało, został pokonany, poraz pierwszy, to nie możliwe, pokonany przez dzieci.
-C..c..co..! Nie możliwe! Nie może być! To nie prawda! Nie wierzę! Jak to!
Krzyczał leżąc na ziemi, jego Fullbring się dezaktywował, nadal leżał na ziemi. Patrzył zawiedziony na Ciela jednak jego kominiarka, która znowu była na głowie, skutecznie to ukrywała.
-Czyli dobrze znałeś mego ojca. Jak zginął?
Powiedział biorąc medalion i fiolkę krwi. Zdziwił się widząc zdjęcie ojca, byli do siebie złudnie podobni, ojciec był jednak łysy, na jego twarzy widniało też wiele blizn. Matka widać było, że jest od niego sporo niższa, ładna, wręcz piękna. Zdjęcie musiało być zrobione przed jego narodzinami gdyż matka zmarła przy porodzie.
(Jestem do niego podobny, on też nigdy się nie poddawał, jednak widać był mądrzejszy niż ja, gdyby jeszcze żył... eh... chyba muszę nadal trenować, muszę stać się jeszcze silniejszy, nie poprzestanę na samej mocy Fullbringu, znajdę sposób i posiądę inne moce, będę najbardziej wtajemniczoną osobą jaką świat znał. Nigdy nie poprzestanę treningów, przegonię nawet tego zadufanego w sobie Hoffmana, mądrego i spokojnego Hao, silnego i skrytego Mikashiego, porywczego Rafaela, leniwą Amayę i wszystkich innych.)
Rozmyślał, kiedy Ciel pomagał mu wstać pojawił się obok nich Mori ze sporą gromadką około 200 klonów, nie wykonywali gwałtownych ruchów aby nie zmusić Bounto do kolejnego ataku.
-Czy znałeś mnie zanim uciekłem?
Zaptał nagle Patariko, nie pamiętał wiele gdyż uciekł jako 9-cio latek. Chłopak stał podtrzymywany przez jednego z klonów.
"Co tu się stało? Już po wszstkim? O czym wy mówicie i skąd wydobywały się te ogromne ilości reiatsu? To napewno nie byłeś Ty. Poza tym, jak to się stało, że przegrałeś?"
"Zgubiła mnie arogancja najwyraźniej, oraz brak doświadczenia, to reiatsu? To Crona, jej siła jest ogromna, to ona nie zna ograniczń, nie ja."
Odparł impulsem Moriemu. Wiedział, że Ciel i Crona zaraz będą musieli iść, chciał jednak porozmawiać.

Patariko ledwo trzymał się na nogach, Mori trzymał go kurczowo aby nie upadł, Fullbringer był bardzo osłabiony.
-Mam nadzieję, że któryś z nas dowie się jak zginął, oczywiście jeśli uda się to mi odrazu Cię poinformuję.
Powiedział Patariko usiłując stać o własnych siłach. Spojrzał na Cronę ze zrozumieniem w oczach.
-To nie Twoja wina młoda.
Powiedział miłym głosem, dalej ledwo stał i słuchał Ciela.
-Napewno odwiedzę Cię kiedyś w Londynie. Jeszcze raz dziękuję za ten naszyjnik. Zapraszam też do mojego Pałacu w Hueco Mundo.
Powiedział znowu, polubił chłopaka mimo niemiłego przebiegu spotkania. Liczył, że razem rozwiążą sprawę śmierci jego ojca.
-Zaręczasz się? Szczęścia w związku.
Zaśmiał się, chłopak. Kiedy Bounto odchodzili już Patariko dał znak Moriemu aby aktywował swój wymiar gdzie czas leciał by znacznie szybciej aby jego rany szybko się zagoiły, w tym czasie trenował razem z Morim swoje moce. Po minucie normalnego czasu Fullbringer, Mori oraz jego klony znowu pojawiły się na ulicy, wykurowany Patariko ruszył spokojnie po nagrodę za swoje zlecenie, wisiorek miał teraz na szyi.