Era Bleacha

Chciał uciec od tych, którzy ich ścigali, ukryć się jednak nie dane było znaleźć im odpowiedniej kryjówki, gdyż tu nie było ani jednego całkiem pustego budynku, wszędzie znajdowały się dusze. W końcu niby uciekli jednak wcale nie uciekli a przeciwnie, gdyż teraz mogli stwierdzić, iż mieli wręcz przerąbane, gdyż w ich kierunku biegła kobieta odziana w czarne Shihakushō z kataną przy boku co wskazywało na to iż była shinigami, a to wcale nie było dobrą wiadomością dla nich, zwłaszcza iż ów kobieta nie była wcale zadowolona z ich wybryku i prawdopodobnie miała zamiar stłuc ich na kwaśne jabłko za ten występek. O tym, iż była na nich wściekła świadczył wyraz jej twarzy oraz doskonale słyszalny krzyk kierowany wprost do nich, a po tych że wrzaskach mógł on dostrzec, iż gada coś pod nosem co mogło dla niego znaczyć tylko tyle, iż ma ich za skończonych debili. Fakt narobili niezłego bajzlu w miejscu, gdzie wiecznie panował spokój i nikt nie zakłócał życia mieszkańcom aż nagle pojawiło się dwóch takich, którzy wprowadzili zamęt z powodu, którego ktoś w końcu poprosił shinigami o pomoc? Choć czy tak było tego nie wiedział i mógł snuć jedynie teorie odnośnie tego z jakiego powodu w tym miejscu była obecnie jakaś shinigami.
Wypuścił głośno powietrze ledwie powstrzymując się od komentarza co do tego, iż Regis postanowił zbliżyć się do tej shinigami jeszcze nim ta do nich dobiegła, sam niebieskooki jedynie rozejrzał się sprawdzając czy w ogóle opłacalna byłaby próba ucieczki. Po chwili przemierzania wzrokiem pobliskiego terenu wiedział, iż uciekanie niczego nie załatwi i właśnie wtedy do jego uszu dotarło korzenie się krwistookiego, na co aż uniosły mu się brwi ze zdziwienia, gdyż tego to się nie spodziewał, choć sam musiał również zrobić coś, co mogłoby przynajmniej w lekkim stopniu załagodzić gniew kobiety. Przyjrzał się temu w jaki sposób ten chłopak rozgadał się do wściekłej baby i po prostu nie mógł uwierzyć w to, że nie potrafi uciąć paplaniny, by chociażby tym nie wkurzyć jeszcze bardziej ów kobiety, która miała zamiar zrobić z nich szatkowane warzywka w sosie. Bardziej jednak od tej jego paplaniny nie podobało mu się to, że Regis mówi również w jego imieniu chciał to skomentować na swój sposób jednak tym razem dosłownie ugryzł się w język by tego nie zrobić, gdyż obecnie zbędną gadką mógł pogorszyć zarówno swoją jak i Regisa sytuację, która nie była teraz zbyt ciekawa. Jedyne co w tej chwili zrobił to westchnął cicho i mając dość tej gadki Regisa wolnym krokiem podszedł do tej że shinigami wiedział, iż powinien teraz postępować bardzo rozważnie, gdyż każde nieodpowiednie zachowanie tylko pogorszy całą sprawę, stojąc naprzeciw kobiety nawet się jej nie przyglądał tylko padł na kolana przyjmując przepraszającą pozę, sam nie wierzył w to, że właśnie korzy się przed kobietą jednak nie miał obecnie żadnego innego wyjścia jeśli chciał uniknąć jakiegoś poważniejszego uszczerbku na swoim duchowym ciele. Mimo wszystko nie miał zamiaru pozwalać na to by ktokolwiek tłumaczył się za niego!
-Proszę przyjąć moje pokorne przeprosiny. Jestem gotów odpokutować swoje czyny.
Po wypowiedzeniu tych słów postanowił jakoś usprawiedliwić ten występek tak by choć w niewielkim stopniu uzasadnić takowe wandalskie działania z powodu, których część ów okręgu ucierpiała. Nie miał zamiaru tak łatwo sprzedać swojej skóry za coś takiego, zwłaszcza iż to, co zrobili nie było wcale takie straszne a ów bogaty okrąg z pewnością bardzo szybko się po tym pozbiera i nikt nie będzie nawet pamiętał o tym, iż coś takiego w ogóle kiedykolwiek miało miejsce. Mając już przejść do usprawiedliwienia swojego czynu uniósł głowę spoglądając na wkurzoną shinigami, która raczej niechętnie przepuści im ten występek jednak warto zawsze spróbować w jakiś sposób usprawiedliwić swe działania.
-Proszę wybaczyć moją śmiałość jednak powinienem uzasadnić te haniebne działania...
Przełknął ślinę po wypowiedzeniu tegoż zdania, musiał uważnie dobierać słowa by przypadkiem nie palnąć czegoś co jeszcze bardziej może rozzłościć kobietę, która chyba najchętniej by ich teraz poszatkowała bądź nawet gorzej. Mówiąc krótko mieli przesrane. Musiał szybko dobrać odpowiednie słowa by się usprawiedliwić, choć wcale nie chciał tego robić to jednak musiał a najchętniej to wygarnąłby wszystkim wszelakie swoje myśli i spostrzeżenia, ale nie mógł tego uczynić, gdyż wtedy naprawdę nagrabiłby sobie. Wyjaśnienia mogły pogorszyć to bądź przynieść im korzyść jednak niczego nie mógł być obecnie pewien, choć miał nikłą nadzieję, że to podziała i uda im się wyplątać z tego bez szwanku.
-Nasze tak haniebne działania miały na celu sprowadzenie na nas uwagi Shinigami, który pomógłby nam dotrzeć do Akademii Shinō, do której pragniemy wstąpić by stać się Shinigami.
Powiedział co musiał po czym opuścił głowę w dół by przemyśleć czy ma jeszcze coś ważnego do powiedzenia jednak nic nie przychodziło mu do głowy, więc milczał czekając na decyzję tej że shinigami odnośnie tego co czeka go oraz Regisa, za to niewinne zamieszanie. Czekając na ten, że wyrok miał nadzieję iż ta shinigami wskaże im drogę do akademii zaraz po tym jak już rozpatrzy co powinni zrobić bądź przyjąć baty po tym występku, którego to się dopuścili. Jedyne co mu się udało w tej chwili zrobić to prawdopodobnie dobrze uargumentować powody tego czego dokonali w tym okręgu, a mianowicie wprowadzili tu ogromne zamieszanie, które raczej nie były w tym miejscu spotykane.

Czarnowłosa powoli przemykając obok ludzi wędrowała poprzez 12 okrąg. Przyświecał naszej podróżniczce jasny cel, pragnęła zostać shinigami. Słyszała że to nie łatwa droga, jednak nie napawało jej to strachem i choć wiedziała że nie jest najsilniejsza to wierzyła w siebie. Słyszała że bogowie śmierci podobno dostają całkiem przyzwoite wynagrodzenie, planowała później podzielić się zarabianymi pieniędzmi ze starszą kobietą u której jakiś czas mieszkała. Uśmiechnęła się szerzej na wspomnienie kobieciny która opiekowała się grupką duszyczek, dziećmi. Teraz nie miała nic aby odpłacić jej za okazaną dobroć ale wiedziała że jeśli jej się uda... no właśnie jeśli, musiała przecież jeszcze dostać się do Akademii Shinō a potem jeszcze ją ukończyć. W pamięci przywołała spotkanego jakiś czas temu chłopaka nawet całkiem sympatycznego który podróżował z takim samym celem jak ona. Spotkali się w drodze ale ten niestety zdołał ją wyprzedzić.
Z zamyślenia wyrwało ją zamieszanie które nagle przed nią się wywiązało. Ktoś ukradł laskę staruszkowi, już sama chciała zacząć gonić za czarnowłosym gdy w oddali mignęła jej znajoma postać z blond czupryną na czubku głowy. Chwilę potem zobaczyła że starszy pan uzbroił się w bum rurkę i z intencją zatrzymania złodziei swej cennej laski rozpoczął ostrzał. Wyruszył za nimi tak samo jak tłumek ciekawskich chcących wiedzieć jak to się skończy a wraz z tłumkiem popłynęła Hielo. Blondyn raz po raz zamieniał się z czarnowłosym lub biegli tuż koło siebie a do pościgu dołączył właściciel straganu z arbuzami zdemolowanego w procesie pogoni za dwójką łobuzów. Z czego jeden był brązowookiej dobrze znany. Chciała go zatrzymać i zmusić do oddania laski zanim wydarzy się katastrofa. Jednak czy ona już się nie wydarzyła? Zadała sobie samej retoryczne pytanie. Słusznie wnioskując że przewalając sie wraz z tłumkiem gapiów nie uda się jej ich dostatecznie szybko dogonić skorzystała z najbliższej możliwości obrania drogi alternatywnej i skręciła w boczną uliczkę. Chwilę kluczyła, jednak opłaciło się jej. Miała okazję obserwować z pewnego dystansu końcówkę niezręcznej rozmowy z kobietą shinigami. Nie zdołała jednak zobaczyć jak tamta uderza obu winowajców zamieszania płazem swej broni. Ponownie podjęła się przemykania przez tłumek ludzi. Szybko do nich podeszła. Shirai bardzo rzadko jest tak śmiała w otoczeniu ludzi a jeszcze rzadziej podnosiła głos ponad swój standardowy ton. Złapała obu za uszy i mocno je potarła tak że aż zrobiły się czerwone. Wyraz jej twarzy przypominał wyraz matki ciskającej gromy na czterolatków.
- Dać ci się wyprzedzić i zbierać twój rozsądek z ziemi, normalnie nie wierzę. Dashi
Powiedziała nieco głośniej niż zazwyczaj. Jednak kilka sekund potem zawstydziła się gdyż ludzie nadal spoglądali na nich. Puściła ich uszy a następnie stanęła tak by nieco mniej rzucać się w oczy. Jej policzki płonęły czerwienią z zawstydzenia i nie wygasłej do końca jeszcze pewnej złości. Spuściła głowę tak aby grzywka zasłoniła jej oczy.
- A kim jest twój kolega?
Zadała pytanie swoim normalnym cichym tonem.

Ostatnio edytowany przez Hielo (2015-01-13 01:14:36)

Niby dzień zaczął się dość wesoło, zabawa była dobra aż do chwili gdy dziadyga wyciągnął swoją pukawkę ostrzeliwując ich dla jakiegoś durnego kawałka drewna jakby nie mógł sobie odpuścić, skoro mieszkał w tak bogatej dzielnicy, poza tym i tak oddaliby mu ten bezwartościowy kij. Ale mniejsza o starca i jego zabawkę, gdyż spadło na nich gorsze nieszczęście w postaci shinigami, która zwyzywała ich od idiotów za coś tak niewielki występek w końcu nic takiego się nie stało a jednak musiał już sobie to przemilczeć. Oczywiście jeszcze przed całym tym wykładem ze strony shinigami oberwało mu się kataną po łbie wystarczająco mocno, iż wydawało mu się, że świat zaczął wirować i omal nie wylądował gębą na ziemi, choć bardzo niewiele brakowało. Jedyne co opuściło w tej chwili jego usta to krótka oznaka bólu i nic po za tym. Myślał, że na tym się skończy, kiedy to shinigami zostawiła ich w spokoju jednak grubo się przeliczył, gdyż już po chwili poczuł takie pieczenie ucha, które następnie w ogóle przestał czuć czy słyszeć na nie, zaczął myśleć, iż ktoś je po prostu urwał bądź też odgryzł. Teraz to już sam nie wiedział czy ma rozmasować sobie głowę, czy też sprawdzić stan swojego ucha, by wiedzieć czy w ogóle jeszcze je posiada przy czym oczywiście na jedno z uszu usłyszał wykład na swój temat oraz pytanie kim że jest krwistooki. Znał ten głos, więc spojrzał na jego właścicielkę a widząc przed sobą Hielo lekko się uśmiechnął, chciał już coś powiedzieć, ale oczywiście nie zdążył. W chwili, kiedy ledwie otworzył usta chcąc coś powiedzieć, to jedynie jękną z bólu w chwili otrzymywania ciosu prosto w plecy przy czym niemal odruchowo wyprostował się, zauważył również to, iż Regis także oberwał, choć wyglądało to jakby dostał znacznie łagodniej niż on sam. Jak tylko dziadyga dał już, im spokój spodziewał się kolejnego ataku ze strony pozostałych ten jednak nie nastąpił przy czym niebieskooki odetchnął. Podniósł się na nogi będąc lekko zgarbionym, gdyż ból pleców był obecnie niemiłosierny zaś, oprócz tego bolała go głowa i był półgłuchy, ale widząc, iż Regis również się po tym wszystkim pozbierał i zdążył już przedstawić się to miał wrażenie, że oberwał znacznie bardziej od tego dziadygi. Mimo bólu podszedł do swojej znajomej i lekko się o nią opierając położył dłoń na jej głowie.
-Oi Hielo-chan nie bądź dla mnie taka surowa.
Mrukną bezwstydnie mierzwiąc jej włosy przy czym również zepsuł jej fryzurę jednak tym wcale się nie przejmował tym, iż zaraz może walnąć mu kolejny wykład, bo niby po cóż miał to robić, skoro mało, kiedy obchodziło go to, co sobie na jego temat myślą inni. Jedyne czego nie musiał robić to przedstawiać towarzysza w bólu, gdyż ten sam już to uczynił co tylko zaoszczędziło mu dalszej paplaniny jednak musiał jeszcze coś powiedzieć dla zaoszczędzenia sobie i krwistookiemu dalszych nieprzyjemności.
-Skoro Regis już się przedstawił...To może lepiej się stąd wynieśmy, nim pozostali wkurzeni na nas zechcą dokonać zemsty?
Rzucił propozycję, gdyż ktoś musiał to zrobić, a osobiście nie chciał oberwać kolejny raz, choć tym razem na jego głowie wylądowałby arbuz bądź zostałby zasypany kamieniami a tego wolał uniknąć.

Chłopak myślał czy sie śmiać czy nie z tego co zrobił Dashi. Wyglądali jak rodzeństwo. Dosłownie. I tak samo sie zachowywali.
-Gdyby nie różne nazwiska to pomyślałbym, że jesteście rodzeństwem.
Powiedział i z ledwością sie wyprostował. Widać było, że nieźle go bolały plecy. Gdy usłyszał, że powinni się stąd wynieść to obejrzał sie za siebie. I fakt zauważył dość znajome mu twarze które nie były zadowolone. Pokiwał głową na znak, że tak będzie najlepiej i poszedł razem z resztą. Wolał nie oberwać ponownie. Tym bardziej zgniłym arbuzem. Jego nos tego by nie przeżył. Albo nie przeżyłby ze względu na śmiech gdyby zauważył jak Dashi oberwał arbuzem ponownie. Na samą myśl aż się uśmiechnął, choć dziwnie to wyglądało. Taki uśmiech połączony z odczuwaniem bólu. Czyli nie wiadomo co mu wyszło. W każdym razie przeniósł się razem z resztą z dala od zagrożenia. Gdy usłyszał słowa dziewczyny odpowiedział po chwili.
-Tak panienko. Oboje dokładnie wiemy gdzie powinniśmy się kierować prawda Dashi?
Zapytał się swojego znajomego choć odpowiedzi się spodziewał. Gorzej jak się ponownie zgubią przez swój zmysł orientacji w terenie. Cholernie bolały go plecy ale przeżyje. Dalej go zastanawiało skąd sie tutaj wziął skoro wszystkie dusze pojawiają się dzieki Shinigami a on to zrobił inaczej. Będzie musiał poszukać wskazówek. Może sie dowie jak zmarł dzięki temu. Westchnął. Dopiero teraz zobaczył, że dziewczyna wpatruje się w jego oczy i trwało to jakiś czas. Nie żeby mu się to nie spodobało. Tak na prawdę na odwrót. Skoro piękna dziewczyna patrzy sie w twoje oczy to chyba dobrze prawda? Choć sądził, że powód był troszeczke inny.
-Tak spodobały Ci się moje oczy panno?
Zaśmiał się ale nie trwało to długo i tak po prawdzie powiedział to w formie żartu. Raczej się nie obrazi za to prawda?
-Zgaduje, że nie wiele osób ma oczy tego samego koloru co ja prawda? Są one niecodzienne? A może się mylę?
Zapytał. Nie żeby specjalnie go to obchodziło. Lubił kolor swoich oczu. Nie był narcyzem oj nie, nie. Ale jednak sądził, że raczej nie jest to złe jak sie wyróżnia.
-Nie żebym miał ci za złe. Jak chcesz możesz się wpatrywać w oczu. Mi tam to nie przeszkadza a po prawdzie nawet mi się to podoba.
Uśmiechnął sie i teraz jest pytanie. Czy powiedział to poważnie, czy może w formie żartu? Sami się domyślcie. Nie ma tak łatwo. Westchnął i spojrzał w niebo.
-Strasznie mnie ciekawi jak się tutaj znalazłem. Nie pamiętam by przyprowadził mnie tu shinigami. Czy to źle?
Zapytał się retorycznie. Pozostawił pytanie takie, że jak ktoś chce to może mu na nie odpowiedzieć.
-Sporo osób chce zostać Shinigami. Teraz tak zaczynam myśleć, czy to na pewno dobry pomysł. Słyszałem od niektórych ludzi, że sporo shinigami nie jest takich dobrych. No i jeszcze wybuchł bunt. Co prawda dawno ale mimo to trwa nadal. Sam z siebie nie wybuchł prawda? Sądzę, że wiecie czemu się tak stało. Ale i tak zostanie Shinigami to chyba byłby najlepszy z możliwych wyborów. Nie zbyt mi sie chce zostać pustym. Choć dla mnie....i to są dusze. Normalne jak to dusze. Dzikie ale jednak...dusze.
Znowu westchnął no nic. Nie będzie nad tym rozmyślał bo nie było to potrzebne.
-To co. Idziemy? Czy może planujecie coś tutaj jeszcze robić?
Zapytał sie tym razem oczekując odpowiedzi. Troche mu sie zdarzyło myśleć niczym jakiś filozof ale trudno. Zdarza się w takich sytuacjach, gdy zbliża się wybór zaważający na jego dalszym istnieniu a nie planował zbyt szybko zginąć. Oj nie. Jego plany sięgały znacznie, znacznie dalej i znacznie głębiej.
Na jego twarzy pojawił się tajemniczy uśmieszek.

Po usłyszeniu ciekawego stanowiska na temat możliwego pokrewieństwa jej i blondyna zamyśliła się na chwilę. Zastanawiała się gdzie taka teoria mogła mieć miejsce przecież ona i Dashi wyglądali zupełnie inaczej. Zawstydziła się gdy słowa Regisa potwierdziły iż ten zauważył jak przygląda się jego oczom. Była iście zadziwiona tym jaki potok słów wylał się z ust czarnowłosego. Dziewczyna mając już okazję poprzebywać nieco z błękitnookim przeniosła na niego swój wzrok i miała okazję zaobserwować jego wzrastającą irytację. Chciała przerwać paplaninę i zaproponować dalszą drogę jednak wszystko potoczyło się tak szybko. W mgnieniu oka Dashi znalazł się przed czerwonookim krzycząc na niego. Ten drugi nie wytrzymując przylał mu z liścia, właściwie to obaj to zrobili sobie na wzajem. A chwilę potem krzyczeli na siebie.Normalnie jak dzieci Hielo nie była w stanie wyłowić żadnych słów bo jeden mówił przez drugiego ale doskonale widziała jedno, zaraz skoczą sobie do gardeł. Sprawnie zeskoczyła z murku, widział iż już nie zwracają na nią uwagi. Podeszła do nich po czym chwyciła obu za kołnierz ubrań, ściągnęła do swojego poziomu i stuknęła ich głowami o siebie. Brązowe oczy ciskały pioruny, twarz płonęła w wyrazie złości.
- Czy wy nie macie rozsądku, albo chociaż mózgu?! Przed chwilą wywołaliście zamieszanie i zdemolowaliście chyba połowę dzielnicy w wyniku czego dziadek solidnie przyłożył wam po plerach lagą i teraz was boli i jeszcze chcecie się bić. Jesteście gorsi niż dzieci.
Dziewczyna ponownie tego dnia podniosła głos ponad swój standardowy poziom. Była na prawdę oburzona ich zachowaniem, obaj jakby szukali okazji tylko do bitki. W tej chwili podjęła decyzję że będzie ich pilnować. Potrząsnęła jeszcze nimi, choć niezbyt silnie gdyż ona sama nie posiadała dużo siły.
- Regis san ty się łaskawie przymknij i prowadź bo podobno znasz kierunek. Dashi ty idziesz obok mnie, nie za blisko Regisa.
Fuknęła puszczając obu po czym wzięła kilka głębokich oddechów żeby się uspokoić. Czuła że z tymi dwoma nigdy nie będzie się nudzić jednak wiedziała też że będzie to doskonały trening cierpliwości.
- Szybko was wyrzucą jak będziecie tacy bezmyślni
Mruknęła cichutko pod nosem, widać było że choć z nimi szła dalej była nadal na nich zła. Czuła że ona też może mieć kłopoty jeśli będzie z nimi trzymać, choć na dobrą sprawę może nie będzie tak źle. Mimo swoich wad obaj wydawali się godni zaufania. Postanowiła zaufać temu przeczuciu.

Krzyczeli i wrzeszczeli na siebie mając ochotę się pozabijać czego o dziwo nie zrobili co więcej nawet nie dopuszczali się rękoczynów a jedynie było słychać ich wrzaski czy wściekłe powarkiwania. Jednak do czasu, gdyż nagle został odciągnięty za kołnierz a chwilę później jego głowa zderzyła się z czymś twardym czym była zapewne głowa czarnowłosego. Chłopak jękną cicho z powodu bólu, gdyż oprócz jeszcze bardziej bolącej głowy bolały go nadal plecy i teraz znów będzie miał problem z wyprostowaniem się a jakby tego było mało jeszcze Hielo rzuciła swoim wykładem i już miał coś powiedzieć, by zakończyć jej wykładzik jednak ugryzł się w język widząc jej spojrzenie, nie chciał znów oberwać po głowie, która i tak bolała go wystarczająco bardzo co najmniej tak jakby spadła na niego góra. Nie odzywał się w tej chwili wcale, bo nie chciał rozwścieczyć dziewczyny, która kolejnym razem nie byłaby już taka łagodna, więc po prostu rozmasował obolałe po zderzeniu czoło i spokojnie ruszył w obranym celu, czyli do akademii. W czasie drogi starał się normalnie wyprostować przy czym przez cały czas rozmasowywał obolałą głowę, najgorsze co mogło być to ból głowy czego nie znosił. Burczał co jakiś czas pod nosem, choć wystarczająco cicho by nikt na to nie zwracał najmniejszej uwagi, bo i po co mieli słuchać jak on gada sobie pod nosem? Po jakimś czasie takiej wędrówki w ciszy odzyskał w pełni swój spokój, a także w końcu względnie zmalał ból jaki do tej pory mu towarzyszył i przynajmniej mógł normalnie iść, a nie jak jakiś starzec, który potrzebuje laski. Przez chwilę myślał czy by jakiejś nie ukraść do użytku, a nie dla żartu jednak szybko sobie odpuścił, gdyż wtedy znów rozpętałaby się jakaś mała zadyma a tego tymczasowo wolał uniknąć a przynajmniej, dopóki nie przestanie odczuwać bólu.

//wstęp akademii zrobimy tutaj\\

Kiedy dotarliście w końcu do Dworu Czystych Dusz (TAK, TO NAZWA WŁASNA DO JASNEJ CIASNEJ!) zobaczyliście przed sobą ogromnego strażnika bramy. Nachylił się nad wami, popatrzył chwilę po czym odezwał się grubym, tubalnym głosem.
-Czego nędzne kreatury!?
Pytanie zadudniło wam w uszach i lekko przygłuszyło na krótką chwilę, widać było, że zła odpowiedź może skończyć się śmiercią całej trójki... w sumie zbyt długie zwlekanie też.

//oficjalnie ogłaszam zniesienie durnej kolejki. Odpisujcie kiedy możecie żeby nie robić przestojów.\\

Droga była długa nudna i bez wymówienia przez którekolwiek z nich, choćby jednego słowa do pozostałych co aż było dziwne dla Dashiego, ale cóż. Przez ten czas względnie zdążył zapomnieć o bólu jednak szybko sobie o tym przypomniał, kiedy dotarli do bramy prowadzącej do Seireitei a sporawy facet stanął na ich drodze zasłaniając calutki widok oraz obrażając ich, przy czym sam ton jego głosu tak zadudnił w jego uszach, iż natychmiast ponownie odczuł ból jednego z nich jak i swojej biednej głowy. Sama obraza nie byłaby taka zła, choć wcale nie uważał siebie za nędzną kreaturę, więc niby dlaczego miałby pozwolić sobą pomiatać jakiemuś tam strażnikowi? O co to, to nie! Nie godził się na to by być obrażanym przez jakiegoś wielkoluda, który wcale nie był zbyt urodziwym osobnikiem a wręcz jego gęba odrzucała raczej mało kto chciałby się jej dłużej przyglądać. Już po chwili niebieskooki darował sobie przyglądanie się ów osobnikowi z zadartą do góry głową. Nie miał zamiaru również wtrącać się w pogadankę Regisa, więc poczekał aż ten skończy mówić w końcu, jakby to wyglądało, gdyby przekrzykiwali się w tym co chcą przekazać ów wielkoludowi. Kiedy ten zakończył swoją pogadankę dopuścił w ten sposób Dashiego do głosu, który był zirytowany tym, iż koleś ich obraził tak w ramach powitania czego nie miał zamiaru odpuścić nawet, jeśli miałby sobie tym porządnie nagrabić zresztą nie obchodziło go to.
-Może i jesteśmy z Rukongai, ale nie życzymy sobie by nazywać nas „nędznymi kreaturami”.
Warknął wściekle do ów osobnika przy czym skrzyżował ręce na wysokości klatki piersiowej, wiedział, że nie powinien był tego mówić jednak to był silniejsze od niego i nie miał zamiaru kolejny raz ugryźć się w język, bo w końcu takim powstrzymywaniem się odgryzie go sobie i w ogóle nie będzie mógł mówić. Po tym, że pouczeniu mógł odpowiedzieć na pytanie już ignorując samą obrazę jaka poleciała w ich kierunku.
-Przybyliśmy tu by wstąpić do Akademii Shinō aby stać się shinigami.
To zdanie powiedział pewny siebie, gdyż był pewien swoich celów i wcale nie miał zamiaru z nich rezygnować nawet jeśli na jego drodze stanie wielu takowych shinigami, którzy potrafią tylko rzucać obelgami. Wcale nie odpowiadało mu nastawienie shinigami a przynajmniej nie tych, których do tej pory spotkał. Nagle coś mu się przypomniało, choć nie chciał tego używać to jednak może wypadałoby skorzystać z tego co kazała, im zrobić tamta shinigami, która porządnie przydzwoniła, im po łbach ze swojej katany.
-Mieliśmy powołać się na jakąś Kaneki.
Burkną jakby od niechcenia, bo wcale nie podobało mu się powoływanie na kogoś, ale jak mus to mus w końcu może to jakoś przyśpieszy sprawę z tym gostkiem.